Heilige Dorothea van Kashin

Op het terrein van de Vlosbergweg 14 hier in Asten, waar vader Silouan, de priester van ons klooster, en presb. Anna wonen alsmede Dorothea, staat al bijna 20 jaar een klein kapelletje dat is toegewijd aan de hl. Dorothea van Kashin. Wie is deze heilige en hoe komt haar kapelletje hier?

De heilige Dorothea van Kashin (1549-1629) leefde na een kalme jeugd vanaf haar twaalfde jaar in een tijd van opstand, anarchie, hongersnood, pest en vijandelijke invallen onder het bestuur van Iwan de Verschrikkelijke. Met haar man leefde zij in Kashin, ten Noorden van Moskou, en zij hadden een zoon, Michaël. De stad werd verwoest door de Polen toen zij ruim 50 jaar oud was, en haar man was onder de gevallenen op het slagveld. Zij besloot toen in het klooster te treden, maar dit was verwoest, samen met de stad. Met grote inspanning bouwde zij voor zichzelf een cel, midden in de puinhopen, en begon daar een ascetisch leven van gebed en vasten en waken. Onder de as vond zij een grote icoon van de Moeder Gods van Korsoen, die later beroemd werd als wonderdadige icoon, en ze bewaarde deze in haar cel om ervoor te bidden. Tegelijk was zij een grote steun voor de zwaarbeproefde bewoners uit de omtrek. Zij leefde mee met hun ellende, had voor iedereen een hartelijk woord, hielp waar zij maar kon en had soms ook geld om weg te geven. Wat er nog over was van haar bezittingen besteedde zij voor het herstel van het klooster en voor hulp aan de behoeftigen. Zelf leefde zij in grote armoede en had vaak gebrek aan het meest noodzakelijke. Maar door de hulp van Gods voorzienigheid kwam zij steeds weer die moeilijkheden te boven. Langzamerhand kwam het leven in het klooster terug. De gevluchte zusters kwamen weer thuis nu het ergste gevaar geweken was. De roep die van Dorothea begon uit te gaan trok zelfs nieuwe zusters aan. De anderen wilden haar tot hegoumena kiezen, maar dat weigerde zij: ze wilde een gewone non blijven, maar zij was tevens een levend voorbeeld van werklust, geduld, zelfopoffering en brandende, vertrouwvolle liefde tot God. In 1615 ontving zij het grote of engelen-schima, waarop zij haar ascese en gebeden nog vermeerderde. En nadat zij zo twintig jaar in de moeilijkste tijd van het klooster had geleefd, is zij vredig ontslapen in de Heer. (Uit het Heiligenjaar, deel 2 februari, van archimandriet Adriaan.)

Tijdens de Russische revolutie werden in 1928 opnieuw de zusters uit het Sretenski (Ontmoeting van de Heer) klooster verdreven. Het klooster werd in gebruik genomen als sportschool. De grafkapel die gebouwd was boven het graf van de hl. Dorothea werd geheel vernietigd. Na verloop van jaren, tijdens graafwerkzaamheden voor de waterleiding, stuitten werklieden op een vermolmde kist met het ongeschonden lichaam van een moniale; ze werden door vrees bevangen en hebben meteen de plaats weer toegedekt.  In 1994 heeft een hiero-diaken van het klooster in Optina, die in Kashin was geboren, vader Alexander, een eenvoudig houten kruis met inscriptie geplaatst op de plek waar hij vermoedde dat het graf van de hl. Dorothea zou moeten zijn.

Dit houten kruis trok de aandacht van de priester van de Hemelvaart kerk in Kashin, vader Vitaly, zelf in 1994 als vluchteling vanuit Tazikistan naar Kashin gekomen en daar tot priester gewijd. Niemand kon hem iets over deze hl. Dorothea vertellen. Iedereen kende alleen de in heel Rusland bekende en geliefde hl. Anna van Kashin. Vader Vitaly bad tot de hl. Dorothea dat er meer over haar bekend zou worden. In mei 1999 kwamen 4 Nederlandse pelgrims op hun Ruslandreis ook in Kashin, op zoek naar de hl. Dorothea van Kashin, over wie ze gelezen hadden in een boek (The Northern Thebaïd, Monastic Saints of the Russian North). Bovendien was een van deze pelgrims onlangs opgenomen in de Orthodoxe Kerk en vernoemd naar deze heilige. Na enig zoeken kwamen ze bij vader Vitaly en zijn matoesjka Valentina, die hen, verwonderd en gastvrij, ontvingen en onderdak regelden in het parochiehuis. Hoe bijzonder was het voor de pelgrims het graf van de hl. Dorothea te bezoeken, daar een panichida te houden en te horen over de vele wonderen die er vóór de tijd van het communisme bij het graf zijn geschied. De zwart-wit afbeelding van een icoon van de heilige in het boek was de eerste icoon die v. Vitaly van haar zag, er bestond in Kashin immers geen enkele icoon meer van haar. Deze afbeelding werd later als  voorbeeld gebruikt bij het schilderen van haar icoon voor de kerk van v. Vitaly.

Bij het afscheid van de 4 Nederlandse pelgrims beloofde v. Vitaly dat hij zou gaan uitzoeken waar de precieze plaats van haar graf is, deze plaats dan te voorzien van een omheining en een grafsteen met opschrift. Dat is in het jaar daarna gerealiseerd.

Wat zou het bijzonder zijn als de volgende stap zou zijn dat het lichaam van de hl. Dorothea wordt opgegraven en haar relieken vereerd kunnen worden! Laten we samen met vader Vitaly hiervoor bidden. En in Asten is op de Vlosbergweg in 2002 als herinnering aan de bijzondere pelgrimage een kapelletje geplaatst dat aan de hl. Dorothea van Kashin is toegewijd. Heilige Dorothea bid voor ons! God zij dank voor alles.

Troparion van de hl. Dorothea (feestdag 6 februari):

Gij beminde de stilte en het nederig gebed, heilige Dorothea;
Gij ontvluchtte de ijdelheid van de wereld
Om te strijden voor uw redding;
En zo werd gij een bruid van Christus.