Dinsdag in de 13e week na Pinksteren – De Onthoofding van de heilige profeet, voorloper en doper des Heren Johannes

APOSTEL

Hand 13 : 25-33a

Lezing uit de Handelingen der Apostelen,

In die dagen, toen Johannes zijn levensloop aan het volbrengen was, zei hij: Wie denkt gij dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar zie, na mij komt Hij, bij Wie ik het niet waard ben de sandalen aan Zijn voeten los te maken. Mannenbroeders, kinderen van het geslacht van Abraham, en wie onder u God vrezen, tot u is het woord van deze redding gezonden. Want de inwoners van Jeruzalem en hun leiders, hebben Christus niet alleen miskend, maar ook de uitspraken van de profeten die elke sabbat worden voorgelezen. Door Hem te veroordelen hebben ze deze uitspraken in vervulling doen gaan. En hoewel zij geen reden voor Zijn dood vonden, vroegen zij Pilatus Hem te laten doden. En toen zij alles volbracht hadden wat er over Hem geschreven was, namen zij Hem van het hout af en legden Hem in het graf. Maar God heeft hem opgewekt uit de dood; en Hij is gedurende meerdere dagen verschenen aan hen die met Hem opgegaan waren van Galilea naar Jeruzalem en die onder het volk van hem getuigen. Wij verkondigen u de belofte die aan de vaderen gedaan is, namelijk dat God die vervuld heeft aan ons, hun kinderen, door Jezus op te wekken.

EVANGELIE

Mk 6 : 14-30

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Markus,

In die tijd hoorde koning Herodes van Jezus, want Zijn Naam was bekend geworden en men zei: ‘Johannes de Doper is uit de dood opgestaan, daarom werken die krachten in Hem.’ Maar anderen zeiden: ‘Het is Elia;’ en weer anderen zeiden: ‘Het is een profeet zoals een van de oude profeten.’ Maar toen Herodes dit hoorde, zei hij: ‘Die Johannes, die ik onthoofd heb, die is opgestaan.’ Want deze Herodes had Johannes in hechtenis laten nemen en hem geboeid in de gevangenis geworpen om Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus want hij had haar tot vrouw genomen. Johannes had immers tegen Herodes gezegd: ‘Het is u niet geoorloofd de vrouw van uw broer te hebben.’ Herodias was daarom op hem gebeten en zij wilde hem om het leven brengen, maar zij kon het niet; want Herodes vreesde Johannes, omdat hij hem als een rechtvaardig en heilig man kende, en hij nam hem in bescherming. En als hij hem gehoord had, raakte hij in grote verlegenheid, maar toch luisterde hij graag naar hem. En op een gunstige dag, toen Herodes op zijn verjaardag een maaltijd voor zijn rijksgroten, de krijgsoversten en de aanzienlijken van Galilea had aangericht en de dochter van Herodias was binnen gekomen en danste, behaagde zij Herodes en zijn tafelgenoten. En de koning zei tegen het meisje: ‘Vraag van mij wat je wilt, en ik zal het je geven. En hij zwoer haar: Wat je mij ook vraagt, zal ik je geven, al was het de helft van mijn koninkrijk.’ Zij ging dan heen en zei tegen haar moeder: ‘Wat zal ik vragen?’ En deze zeide: ‘Het hoofd van Johannes de Doper.’ En meteen snelde zij naar de koning en gaf als haar verlangen te kennen: ‘Ik wil, dat u mij onmiddellijk op een schotel het hoofd van Johannes de Doper geeft.’ En hoewel de koning zeer bedroefd werd, wilde hij het haar om zijn eden en om zijn gasten niet weigeren. En ogenblikkelijk stuurde de koning een scherprechter met het bevel het hoofd te brengen. En deze ging heen en onthoofdde hem in de gevangenis; en hij bracht het hoofd op een schotel, en gaf het aan het meisje, en het meisje gaf het aan haar moeder. En toen zijn leerlingen dit hoorden, kwamen zij zijn lichaam weghalen en legden het in een graf. En de apostelen kwamen gezamenlijk bij Jezus terug en verhaalden Hem al wat zij gedaan en geleerd hadden.