Donderdag in de 9e week na Pinksteren

APOSTEL

I Kor 14 : 6-19

Lezing uit de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs,

Broeders, als ik naar u toe zou komen en in talen zou spreken, wat voor voordeel zou ik u brengen, als ik ook niet tot u zou spreken óf door openbaring, óf door kennis, óf door profetie, óf door onderricht? Het is als met levenloze dingen die geluid geven, of het nu een fluit is of een citer, als zij zich niet onderscheiden in hun klanken, hoe zal men weten wat op de fluit of op de citer
gespeeld wordt? Want als de bazuin een onherkenbaar geluid geeft, wie zal zich gereedmaken voor de strijd? Zo is het ook als gij door de taal geen goed verstaanbaar woord voortbrengt. Hoe zal dan begrepen worden wat er gezegd wordt? Gij zijt dan namelijk als iemand die maar wat in de lucht spreekt. Er zijn ik weet niet hoeveel soorten spraken in de wereld, en niet één daarvan is
zonder eigen klank. Als ik dan de betekenis van de spraak niet ken, zal ik voor hem die spreekt een vreemdeling zijn en zal hij die spreekt voor mij een vreemdeling zijn. Zo ook gij, als gij naar geestelijke gaven streeft, zoek er dan naar om overvloedig te zijn in gaven tot opbouw van de kerk. Daarom, laat hij die in een taal spreekt, bidden dat hij het kan vertolken. Want als ik in een taal bid, bidt mijn geest, maar mijn verstand blijft zonder vrucht. Hoe is het dan? Ik zal met mijn geest bidden, maar ik zal ook met mijn verstand bidden. Ik zal met mijn geest lofzingen, maar
ik zal ook met mijn verstand lofzingen. Als gij God alleen maar dankzegt met uw geest, hoe zou dan iemand die de plaats inneemt van een buitenstaander uw dankzegging met ‘amen’ kunnen bevestigen als hij niet begrijpt wat gij zegt? Gij dankt dan wel op een mooie manier, maar de ander wordt niet opgebouwd. Ik dank mijn God dat ik in meer talen spreek dan gij allen. In de kerk echter wil ik liever vijf woorden spreken door toedoen van mijn verstand, om ook anderen te onderrichten, dan tienduizend woorden in een taal.

EVANGELIE

Mt 20 : 17-28

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Mattheüs,

In die tijd toen Jezus opging naar Jeruzalem, nam Hij de twaalf leerlingen afzonderlijk mee en zei onderweg tegen hen: ‘Zie, wij gaan op naar Jeruzalem en de Zoon des mensen zal aan de hogepriesters en de schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen; en zij zullen Hem aan de heidenen uitleveren om Hem te bespotten, te geselen en te kruisigen; maar op de derde dag zal Hij worden opgewekt.’
Toen kwam de moeder van de zonen van Zebedeüs met haar zonen naar Hem toe. Zij boog voor Hem neer om Hem iets te vragen. Hij vroeg haar: ‘Wat wilt gij?’ Zij zei tegen Hem: ‘Zeg, dat mijn twee zonen naast U zullen zitten in Uw Koninkrijk, de één aanUw rechter-, de ander aan Uw linkerhand.’ Maar Jezus antwoordde en zei: ‘Gij weet niet wat gij vraagt; kunt gij de beker drinken, die Ik drinken zal en met de doop gedoopt worden, waarmee Ik gedoopt word?’ Zij zeiden tegen Hem: ‘dat kunnen wij.’ En Hij zei tegen hen: ‘Mijn beker zult gij wel drinken, en met de doop waarmee Ik gedoopt word, zult gij gedoopt worden; maar het zitten aan Mijn rechter- en linkerhand, is niet aan Mij om te geven, maar dit zal gegeven worden aan hen voor wie het bestemd is door Mijn Vader.’ Toen de tien anderen dit hoorden, namen zij het de twee broers zeer kwalijk. En Jezus riep hen bij Zich en zei: ‘Gij weet, dat de leiders van de volken heersen over hen, en dat de groten hun macht laten gelden. Zo zal het onder u niet zijn; maar wie onder u groot wil worden, die moet uw dienaar zijn; en wie onder u de eerste wil zijn, die moet uw dienstknecht zijn, zoals ook de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en om Zijn leven te geven als losgeld voor velen.’