Stralende Maandag

Hand 1:12-17, 21-26

Lezing uit de Handelingen der Apostelen,

In die dagen keerden de apostelen terug naar Jeruzalem, van de berg die de Olijfberg genoemd wordt, die vlak bij Jeruzalem is en daar een sabbatsreis vandaan ligt. En toen zij in Jeruzalem gekomen waren, gingen zij naar de bovenzaal en bleven daar, namelijk Petrus en Jakobus en Johannes en Andreas, Filippus en Thomas, Bartholomeüs en Mattheüs, Jakobus, de zoon van Alfeüs, en Simon Zelotes, en Judas, de broer van Jakobus. Dezen bleven allen eensgezind volharden in het bidden en smeken, met de vrouwen en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broers. En in die dagen stond Petrus op te midden van de leerlingen – er was namelijk een menigte bijeen van ongeveer honderdtwintig personen – en sprak: ‘Mannenbroeders, dit Schriftwoord moest vervuld worden dat de Heilige Geest bij monde van David van tevoren gesproken heeft over Judas, die gids geweest is voor hen die Jezus gevangennamen; want hij werd bij ons gerekend en had aan deze bediening deel gekregen. Het is dus nodig dat één van de mannen die met ons omgegaan zijn gedurende heel de tijd dat de Heer Jezus onder ons verkeerde, te beginnen met de doop van Johannes tot op de dag waarop Hij van ons opgenomen werd, met ons getuige wordt van Zijn opstanding.’ En zij stelden er twee voor: Jozef, die Barsabbas heette, die ook Justus genoemd werd, en Matthias. En zij baden en zeiden: ‘Gij Heer, Kenner van het hart van allen, wijs van deze twee er één aan, die Gij uitgekozen hebt om deel te krijgen aan deze bediening, namelijk aan het apostelschap, waarvan Judas afgeweken is om naar zijn eigen plaats te gaan.’ En zij wierpen hun loten en het lot viel op Matthias; en hij werd gekozen verklaard bij de elf apostelen.

EVANGELIE

Jh 1:18-28

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes,

Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot van de Vader is, – Die heeft Hem geopenbaard. En dit is het getuigenis van Johannes, toen de Joden vanuit Jeruzalem priesters en levieten stuurden om hem te vragen: ‘Wie zijt gij?’ En hij erkende en ontkende het niet, en hij beleed: ‘ik ben de Christus niet.’ En zij vroegen hem: ‘Wat dan? Zijt gij Elia?’ En hij zei: ‘Die ben ik niet.’ ‘Zijt gij de profeet?’ Hij antwoordde: ‘Nee.’ Zij zeiden tegen hem: ‘Wie zijt gij, opdat wij een antwoord kunnen geven aan hen, die ons gestuurd hebben; wat zegt gij over uzelf?’ Hij zei: ‘Ik ben de stem van een roepende in de woestijn: Maak recht de weg van de Heer, zoals de profeet Jesaja gezegd heeft’. En zij die gestuurd waren, behoorden tot de Farizeeën, en zij vroegen hem en zeiden tegen hem: ‘Waarom doopt gij dan, als gij de Christus niet zijt, noch Elia, noch de profeet?’ Johannes antwoordde hun, zeggend: ‘Ik doop in water; maar in uw midden staat Hij, Die gij niet kent. Hij is het, Die na mij komt, Die vóór mij gesteld is, bij Wie ik niet waardig ben de riem van Zijn sandalen los te maken.’ Dit gebeurde in Bethanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes doopte.