Lezingen van de dag

Maandag in de 25e week na Pinksteren

APOSTEL

Pericoop 274-a (II Thess 1 : 1-10)

Lezing uit de tweede de brief van Paulus aan de Thessalonicenzen,

Van Paulus, Silvanus en Timotheüs aan de kerk van de Thessalonicenzen, in God, onze Vader, en de Heer Jezus Christus: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus! Altijd horen wij God voor u te danken, broeders, zoals waardig is, omdat uw geloof krachtig groeit en de onderlinge liefde bij ieder van u allen zo toeneemt, dat wij zelf over u roemen in de kerken van God vanwege uw volharding en geloof in al uw vervolgingen, en in de verdrukkingen die gij verdraagt. Het is een teken van Gods rechtvaardig oordeel dat gij het Koninkrijk van God waardig geacht wordt, waarvoor gij ook lijdt. Het ligt in Gods rechtvaardigheid uw onderdrukkers te vergelden met onderdrukking, en u die onderdrukt wordt, samen met ons te verkwikken, wanneer de Heer Jezus verschijnt vanuit de hemel met de engelen van Zijn kracht ‘in vlammend vuur’, en wanneer Hij wraak oefent aan wie God niet kennen en het Evangelie van onze Heer Jezus Christus niet gehoorzamen. Zij zullen als straf het eeuwig verderf ondergaan, weg van het aangezicht van de Heer en van de heerlijkheid van Zijn kracht, op die dag, wanneer Hij komt om verheerlijkt te worden te midden van Zijn heiligen en bewonderd te midden van allen die geloven – zoals ook gij geloofd hebt in ons getuigenis.

EVANGELIE

Lc – pericoop 102 (Lc 20 : 27-44)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas,

In die tijd kwamen er enkele Sadduceeën, die ontkennen dat er een opstanding is, naar Jezus toe en vroegen Hem: ‘Meester, Mozes heeft ons dit voorgeschreven: Als iemands broer gehuwd is en kinderloos sterft, dan moet de broer trouwen met de vrouw en voor zijn broer nakomelingen verwekken. Nu waren er zeven broers. En de oudste trouwde met een vrouw maar stierf kinderloos. Toen trouwde de tweede broer met de vrouw en ook hij stierf kinderloos, ook de derde trouwde met haar, en zo alle zeven, en zij stierven zonder kinderen na te laten. Het laatst van allen stierf de vrouw. Bij de opstanding, van wie zal zij dan de vrouw zijn? Alle zeven hebben haar immers tot vrouw gehad!’ Jezus antwoordde hun: ‘De kinderen van deze wereld huwen en worden uitgehuwelijkt, maar zij die waardig bevonden worden deel te hebben aan de komende wereld en aan de opstanding uit de doden, huwen niet, noch worden zij uitgehuwelijkt. Zij kunnen immers niet meer sterven, want zij zijn als engelen en zij zijn kinderen van God, omdat zij kinderen van de opstanding zijn. Maar dat de doden opgewekt worden, heeft Mozes al aangetoond bij het braambos, toen hij de Heer noemde: de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob. Hij is geen God van doden, maar van levenden; want voor Hem leven zij allen. Enkele schriftgeleerden namen het woord en zeiden: Meester, dat hebt Gij goed gezegd. En zij durfden Hem verder niets meer te vragen. Toen zei Hij tegen hen: Hoe kan men zeggen, dat de Christus een zoon van David is? David zelf zegt in het boek van de psalmen:
De Heer zei tot mijn Heer: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden gemaakt heb tot een voetbank voor Uw voeten. David noemt Hem dus Heer; hoe kan Hij dan zijn zoon zijn?’