Zaterdag in de 15e week na Pinksteren

APOSTEL

Pericoop 132 (I Cor 4 : 17-5:5)

Lezing uit de eerste brief van Paulus aan de Corinthiërs,

Broeders, daarom heb ik Timotheüs naar u toe gestuurd, die mijn geliefd kind is, en trouw aan de Heer. Hij zal u in herinnering brengen mijn wegen, die in Christus zijn, zoals ik overal in elke kerk onderricht. Sommigen hebben zich heel gewichtig voorgedaan, omdat ze denken dat ik toch niet kom. Maar ik zal spoedig naar u toe komen, als de Heer het wil. En ik zal dan van hen die zich zo gewichtig hebben voorgedaan, niet slechts de woorden te weten komen, maar of ze kracht bezitten. Want het Koninkrijk Gods bestaat niet in woorden, maar in kracht. Wat wilt gij? Moet ik met de stok naar u toe komen, of in liefde en in een geest van zachtmoedigheid? Het is algemeen bekend dat er ontucht onder u voorkomt, en wel zodanig dat het zelfs bij de heidenen niet voorkomt: er is namelijk iemand die met de vrouw van zijn vader leeft. En gij doet u zo gewichtig voor. Zou gij niet eerder moeten treuren en degene die deze daad begaan heeft, uit uw midden verwijderen? Ik heb, hoewel in persoon afwezig, maar aanwezig met de geest, namelijk reeds besloten – alsof ik aanwezig was – om hem die dat zo gedaan heeft, in de Naam van onze Heer Jezus Christus, als gij en mijn geest bijeengekomen zijn, in de kracht van onze Heer Jezus Christus, over te geven aan de satan, tot verderf van het vlees, opdat de geest behouden zal worden op de dag van de Heer Jezus.

EVANGELIE

Lc pericoop 19 (Lc 5 : 17-26)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas,

In die tijd, terwijl Jezus onderricht gaf, zaten daar ook Farizeeën en wetgeleerden, die gekomen waren uit alle dorpen van Galilea en Judea en van Jeruzalem; en er was de kracht des Heren in Hem, om hen te genezen. En zie, enkele mannen brachten op een draagbed een verlamde, en probeerden hem naar binnen te brengen en vóór Hem neer te leggen. Maar omdat zij vanwege de menigte geen mogelijkheid vonden hem naar binnen te brengen, gingen zij het dak op en lieten hem met het bed door een opening in het tegeldak naar beneden zakken tot vlak voor Jezus. En toen Hij hun geloof zag, zei Hij tegen de man: ‘uw zonden zijn u vergeven.’ En de schriftgeleerden en Farizeeën begonnen zich af te vragen en bij zichzelf te zeggen: ‘Wat is dit voor een man, die zulke godslasterlijke dingen zegt? Wie kan zonden vergeven dan God alleen?’ Maar Jezus doorzag hun gedachten en antwoordde en zei tegen hen: ‘Wat overlegt u toch in uw harten? Wat is gemakkelijker, te zeggen: Uw zonden zijn u vergeven; of te zeggen: Sta op en wandel? Maar opdat u weet, dat de Zoon des mensen macht heeft op aarde om zonden te vergeven, – zei Hij tegen de verlamde – Ik zeg u, sta op, pak uw bed op en ga naar huis.’ En onmiddellijk stond hij voor hun ogen op, tilde het bed op waarop hij gelegen had, en ging naar zijn huis, God verheerlijkend. En zij waren allen buiten zichzelf van verwondering en zij verheerlijkten God; en zij zeiden vol ontzag: ‘Wij hebben vandaag ongelofelijke dingen gezien.’