6e Zondag na Pinksteren – Uitdraging van het Eerbiedwaardige Hout van het
Levenschenkende Kruis

APOSTEL

Pericoop 110 (Rom 12 : 6-14)

Lezing uit de brief van Paulus aan de Romeinen,

Broeders, wij hebben verschillende genadegaven, ieder naar de genade, die ons gegeven is: profetie, naar de mate van het geloof; dienstbetoon, in het dienen; wie onderwijst, in het onderwijzen; wie bemoedigt, in het bemoedigen; wie uitdeelt, in oprechtheid; wie leiding geeft, met inzet; wie zich over anderen ontfermt, met blijmoedigheid. Laat de liefde ongeveinsd zijn. Heb een afkeer van het kwade en houd vast aan het goede. Heb elkaar hartelijk lief met broederlijke liefde. Ga elkaar voor in eerbetoon. Laat uw inzet niet verflauwen. Wees vurig van geest. Dien de Heer. Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed. Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij. Zegen wie u vervolgen. Zegen hen en vervloek hen niet.

EVANGELIE

in de Metten: Lc Pericoop 114 – het 6e Opstandingsevangelie ( Lc 24 : 36-53)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Lucas,

In die tijd, nadat Jezus was opgestaan uit de doden, stond Hij zelf in het midden van Zijn leerlingen en zei tegen hen: ‘Vrede zij jullie.’ En zij werden angstig en zeer bevreesd en meenden een geest te zien. Maar Hij zei tegen hen: ‘Waarom zijn jullie zo ontdaan en waarom komen er gedachten van twijfel op in jullie harten? Kijk naar Mijn handen en Mijn voeten, Ik ben het Zelf; raak Mij aan en kijk; een geest heeft immers geen vlees en beenderen, zoals jullie zien dat Ik heb.’ En terwijl Hij dit zei, liet Hij hun Zijn handen en Zijn voeten zien. En toen zij het van blijdschap nog niet geloofden en zich verwonderden, zei Hij tegen hen: ‘Hebben jullie hier iets te eten?’ En zij gaven Hem een stuk geroosterde vis en een stuk honingraat. En Hij nam het aan en at het voor hun ogen op. En Hij zei tegen hen: ‘Dit zijn de woorden, die Ik tegen jullie zei toen Ik nog bij jullie was, dat alles vervuld moest worden, wat over Mij geschreven staat in de Wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen.’ Toen opende Hij hun verstand om de Schriften te begrijpen. En Hij zei tegen hen: ‘Zo staat er geschreven en zo moest de Christus lijden en uit de doden opstaan op de derde dag, en in Zijn Naam moeten bekering en vergeving van zonden verkondigd worden aan alle volken, te beginnen bij Jeruzalem. Jullie zijn getuigen van deze dingen. En zie, Ik zend over jullie de belofte van Mijn Vader. Maar jullie moeten in de stad Jeruzalem blijven, totdat je bekleed wordt met kracht uit den hoge.’ Hij leidde hen naar buiten tot bij Bethanië, en Hij hief Zijn handen op en zegende hen. En het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde. En Hij werd opgenomen in de hemel. En zij aanbaden Hem en keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap. En zij waren voortdurend in de tempel, God lovend en zegenend. Amen.

in de Liturgie: Mt pericoop 29 (Mt 9 : 1-8)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Mattheüs,

In die tijd ging Jezus aan boord van de boot en stak over, en Hij kwam in Zijn stad. En zie, men bracht een verlamde bij Hem, die op een bed lag. Toen Jezus hun geloof zag, zei hij tegen de verlamde: ‘Heb goede moed, Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.’ En zie, sommigen van de schriftgeleerden zeiden bij zichzelf: ‘Hij lastert God.’ En Jezus, Die hun gedachten zag, zei: ‘Waarom overweegt gij kwade gedachten in uw hart? Want wat is gemakkelijker, te zeggen: uw zonden zijn u vergeven, of te zeggen: sta op en loop? Maar opdat gij zult weten, dat de Zoon des mensen macht heeft op aarde zonden te vergeven – zei Hij toen tegen de verlamde – ‘sta op, neem uw bed op en ga naar huis.’ En hij stond op en ging naar huis. En toen de menigten dit zagen, verwonderden zij zich en verheerlijkten God, Die zo’n macht aan de mensen gegeven had.

Jh pericoop 60 (Jh 19 : 6-11, 13-20, 25-28a, 30-35a)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes,

In die tijd beraadslaagden de overpriesters en oudsten tegen Jezus om Hem te doden. En zij kwamen naar Pilatus, zeggende: ‘Kruisig! Kruisig Hem!’ Pilatus zei tegen hen: ‘Neemt u Hem zelf en kruisigt Hem, want ik vind geen schuld in Hem.’ De Joden antwoordden hem: ‘Wij hebben een wet, en volgens die wet moet Hij sterven, want Hij heeft Zichzelf Gods Zoon gemaakt.’ Toen Pilatus dit hoorde, werd zijn vrees nog groter, en hij ging opnieuw het rechthuis binnen en zei tegen Jezus: ‘Vanwaar bent U?’ Maar Jezus gaf hem geen antwoord. Pilatus zei dan tegen Hem: ‘Spreekt U niet tegen mij? Weet U niet dat ik macht heb om U vrij te laten, èn macht heb om U te kruisigen?’ Jezus antwoordde: ‘U zou geen enkele macht tegen Mij hebben, als zij u niet van boven gegeven was. Daarom heeft hij, die Mij aan u overgeleverd heeft, de grootste zonde begaan.’ Toen Pilatus deze woorden hoorde, bracht hij Jezus buiten en zette zich op de rechterstoel, ter plaatse genaamd Lithostrotos, in het Hebreeuws Gabbatha. Het was de dag der voorbereiding van Pasen, omstreeks het zesde uur. En hij zei tegen de Joden: ‘Zie, uw koning!’ Maar zij schreeuwden: ‘Weg met Hem! Weg met Hem! Kruisig Hem!’ Pilatus zei tegen hen: ‘Zal ik uw koning kruisigen?’ De overpriesters antwoordden: ‘Wij hebben geen andere koning dan de keizer!’ Toen gaf hij Hem aan hen over om gekruisigd te worden. Zij namen Jezus dan. En terwijl Hij Zelf Zijn kruis droeg, ging Hij naar buiten, naar de zogenaamde Schedelplaats, in het Hebreeuws genaamd Golgotha, waar zij Hem kruisigden en twee anderen met Hem, aan weerszijden één en Jezus in het midden. Pilatus liet ook een opschrift schrijven en op het kruis aanbrengen; er was geschreven: “Jezus van Nazareth, koning der Joden.” Velen van de Joden lazen dit opschrift, want de plaats, waar Jezus gekruisigd werd, was dichtbij de stad; en het was geschreven in het Hebreeuws, in het Latijn en in het Grieks. En bij het kruis van Jezus stonden Zijn moeder en de zuster van Zijn moeder, Maria, de vrouw van Kleopas, en Maria Magdalena. Toen Jezus Zijn moeder zag en naast haar de leerling, die Hij liefhad, zei Hij tegen Zijn moeder: ‘Vrouw, zie, uw zoon!’ Daarna zei Hij tegen de leerling: ‘Zie, je moeder!’ En van dat uur af heeft de leerling haar bij zich opgenomen. Daarna zei Jezus, – omdat Hij wist, dat nu alles volbracht was- : ‘Het is volbracht!’ En hij boog het hoofd en gaf de geest. Daar het nu de dag der voorbereiding was en de lichamen op de sabbat niet aan het kruis mochten blijven – want deze sabbat was een hoge dag – verzochten de Joden van Pilatus, dat hun benen gebroken en zij afgenomen mochten worden. De soldaten kwamen en braken de benen van de eerste, en ook van de andere, die met Hem gekruisigd waren. Maar toen zij bij Jezus kwamen en zagen, dat hij reeds gestorven was, braken zij Zijn benen niet. Maar een van de soldaten doorstak Zijn zij met een speer, en terstond kwam er bloed en water uit. En die het gezien heeft, heeft er van getuigd en zijn getuigenis is waarachtig.