11e Zondag na Pinksteren – De onbarmhartige knecht –

APOSTEL

Pericoop 141 (I Cor 9 : 2-12)

Lezing uit de eerste brief van Paulus aan de Corinthiërs,

Broeders, gij zijt het zegel van mijn apos­telschap in de Heer. Dit is mijn verdediging tegenover hen die mij beoordelen. Hebben wij niet het recht om te eten en te drinken? Hebben wij niet het recht om een zuster als vrouw mee te nemen, zoals ook de andere apostelen, en de broers van de Heer, en Kefas? Of hebben alleen ik en Barnabas geen recht om niet te werken? Wie dient ooit in het leger en betaalt zijn eigen soldij? Wie plant een wijngaard en eet niet van zijn vrucht? Of wie weidt een kudde en voedt zich niet met de melk van de kudde? Spreek ik dit naar de mens? Of zegt ook de wet niet hetzelfde? Want in de wet van Mozes staat geschreven: Gij zult een dorsende os niet muilbanden. Bekommert God Zich alleen maar om de ossen?
Of zegt Hij dit vooral om ons? Ja, om ons is geschreven: Een ploeger en een dorser werken beiden in de hoop op een aandeel in de oogst.
Als wij bij u het geestelijke gezaaid hebben, is het dan te veel als wij van u het materiële oogsten? Als anderen hierop aanspraak kunnen maken, kunnen wij het dan niet des te meer? Wij hebben echter van dit recht geen gebruik gemaakt, maar wij verdragen alles, omdat wij het Evangelie van Christus niets in de weg willen leggen.

EVANGELIE

Mt pericoop 77 (Mt 18 : 23-35)

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Mattheüs,

De Heer vertelde de volgende gelijkenis: ‘Het Koninkrijk der hemelen is te vergelijken met een koning die afrekening wilde houden met zijn dienstknechten. Toen hij begon af te rekenen, werd er iemand bij hem gebracht die hem tienduizend talenten schuldig was. En omdat hij niet in staat was te betalen, gaf zijn heer het bevel dat men hem zou verkopen, met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij had, zodat de schuld betaald kon worden. Daarop viel de knecht voor hem neer en zei: Heer, heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. En de heer van deze knecht kreeg medelijden met hem, liet hem gaan en schold hem de schuld kwijt. Maar toen deze knecht naar buiten ging, trof hij één van zijn medeknechten aan, die hem honderd denariën schuldig was. Hij pakte hem beet, greep hem bij de keel en zei: Betaal mij wat gij schuldig zijt. Zijn medeknecht viel voor hem neer en smeekte hem: Heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. Hij wilde dat echter niet, maar ging heen en zette hem gevangen totdat hij de schuld betaald zou hebben. Toen zijn medeknechten zagen wat er gebeurd was, werden zij erg bedroefd; zij gingen naar hun heer en legden hem alles uit wat er gebeurd was. Toen liet zijn heer hem roepen en zei tegen hem: Slechte knecht, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, omdat gij mij er om gesmeekt hebt. Hadt gij dan ook geen medelijden moeten hebben met uw medeknecht, zoals ik het met u gehad heb? En zijn heer was zo kwaad geworden dat hij hem aan de gerechtsbeulen overgaf, totdat hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. Zo zal ook Mijn hemelse Vader met u doen, als niet ieder van harte de overtredingen van zijn broeder vergeeft.’