De heilige martelaren Basilla, Eugenia, Hyacinthos, Claudia, Filippos en Protos. Eugenia was de dochter van Filippos, eparch van Alexandrië, en van Klaudia. Door het bestuderen van de brieven van de heilige Paulos was zij overtuigd geraakt van de waarheid van het christendom en zij liet zich dopen. Met haar vertrouwde dienaren Protos en Hyacinthos ontvluchtte zij het ouderlijk huis en zij zocht toevlucht bij een christelijke leefgemeenschap, de voorloper van de latere kloosters.
De gemeenschap trok de aandacht en allen werden gevangen genomen. Eugenia stond te recht voor haar eigen vader en zij onthulde de reden van haar vlucht. Zij sprak zo overtuigend dat ook haar ouders zich bekeerden. Wat daarna gebeurde is niet geheel duidelijk. Filippos werd bisschop gewijd en stierf als martelaar in Alexandrië. De anderen trokken naar Rome, en werden daar, samen met Basilla, ter dood gebracht in 262.

De heilige Nikolaas, de soldaat-monnik. Hij was geboren als slaaf maar toonde zoveel leiderstalent en krijgshaftigheid, dat hij carriëre maakte in het leger en generaal werd van keizer Nikeforos. In de oorlog tegen de Bulgaren in 811, kwam hij in een volkomen verloren positie terecht, maar werd daaruit gered op een wijze die hij alleen maar als een ingrijpen uit de hemel ervoer. Zijn leven behoorde dus toe aan God, daarom trad hij in een klooster, waar hij zich met evenveel energie op het geestelijk leven toelegde. Reeds voor zijn dood werd hij als een heilige beschouwd, vooral door de hem geschonken gave van profetie.

De heilige Antiochos uit Ankyra (Klein-Azië), een monnik van het beroemde Sabbas-klooster in Palestina, maakte mee hoe Jeruzalem en de Palestijnse kloosters door de Perzen en Saracenen werden verwoest in 614. Hij maakte door zijn brieven deze ellende wereldkundig, leefde daarna nog 20 jaar en liet het beroemde werk ‘Pandekta’ na, een compendium van de Heilige Schrift, om voorlopig te voorzien in de lacune, ontstaan door het teloor gaan van de heilige boeken en alle bibliotheken van de verschillende kloosters.

De heilige Delphinus, bisschop van Bordeaux, bracht de heilige Paulinus van Nola tot Christus, in 392. Deze eerde hem als zijn geestelijke vader, en toen hij eveneens bisschop geworden was, onderhielden zij een correspondentie. Delphinus is gestorven in 404.

De heilige Levian ( Levan) was afkomstig uit Cornwall, waar een aan hem gewijde kerk staat. Reeds op jonge leeftijd werd hij monnik en later abt. Als veel Britse heiligen in de 6 eeuw verliet hij zijn geboortestreek en vestigde zich in Armorica (Bretagne). Daar werd hij bisschop gewijd voor de gehele streek, zonder bepaalde zetel. Hij is gestorven in de zesde eeuw en zijn relieken zijn in 965 overgebracht naar Parijs.

De heilige Venerandus, bisschop van Auvergne, nadat hij senator van Auvergne was geweest. Hij verplaatste de zetel naar Clermont. Hij nam een bijzondere plaats in onder de geestelijken van Frankrijk en was een der beroemdste bisschoppen van zijn tijd. Hij is gestorven in 423.

De heilige maagden Emiliana en Thrasilla, tantes van paus Gregorius de Grote. Ze hadden op dezelfde dag de gelofte afgelegd en waren bijzonder nauw met elkander verbonden. Ze steunden en bemoedigden. elkander en maakten zo grote voortgang in het geestelijk leven.
Thrasilla stierf de 24e december. Na haar dood ontdekte Emiliana dat zij grote eeltknobbels op haar knieën had van het langdurige bidden. In een droom zag Emiliana hoe Thrasilla haar uitnodigde samen met haar Theofanie te vieren. Emiliana werd eveneens ziek en stierf nog geen twee weken later, de 5e januari.

De heilige lrmina en haar zuster Adela‚ dochters van koning Dagobert II van Frankrijk. Een koninklijke bezitting in de nabijheid van Trier werd voor hen omgebouwd tot klooster en heet sindsdien Oehren.
lrmina was geboren in 662 en toen zij 14 jaar was, zou zij gaan trouwen met graaf Herman, die haar grote liefde was. Op de vooravond van haar huwelijk trok zij naar Trier, waar de plechtigheid zou plaats grijpen. Een page uit haar gevolg, die in het geheim op lrmina verliefd was, troonde de bruidegom onder valse voorwendsels mee naar een hoge rots, greep hem daar vast en stortte zich met hem in de afgrond. Na deze tragische afloop gaf Dagobert zijt dochter verlof om de sluier aan te nemen. Haar jongere zuster ging met haar mee. Zij leefden daar nog ruim 30 jaar en zijn gestorven in 707.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Achaikos, ter dood gebracht met het zwaard; te Tripolis in Fenicië Drusos, Lukianos, Metrobios, Paulos, Theotimos en Zenobios; te Nikomedië Euthymios met vele anderen tijdens de vervolging van Diokletiaan; te Antiochie 40 Maagden onder Decius onder allerlei folteringen ter dood gebracht; de priester Gregorius van Spoleto. Hij werd onder veel folteringen ter dood gebracht in 303; en de nieuwe martelaar Achmed de schrijver (of architect) van Constantinopel.

Eveneens op deze dag de heilige Vitimionos: hij leefde als monnik in de 5e eeuw in de Sketiswoestijn van Egypte; en Afrodisios, een leerling van de heilige Sabbas de Gewijde, 6e eeuw.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.