De heilige Plato werd om de prediking van het Evangelie, en omdat hij de christenen moed insprak om standvastig te blijven tijdens de vervolging van Diokletiaan, gegrepen en langdurig gemarteld. Ten slotte werd hij onthoofd te Ankyra in 306.

De heilige Romanos, diaken van de kerk van Caesarea in Palestina, was in Antiochië toen de kerken werden verwoest op bevel van Diokletiaan. Hij zag hoe de angstige christenen met hun kleine kinderen zich verdrongen voor het afgodsaltaar om te offeren, en hij hield een boetepreek dat zij dit niet mochten doen, al ging het om hun leven. Hij werd terstond gegrepen, en op bevel van de rechter aan steeds wredere martelingen onderworpen tot hij tenslotte gewurgd werd, in het jaar 304.
Tegelijk met hem werd de jonge Barulas gedood, die op de vraag van Romanos had geantwoord dat iemand die zijn verstand gebruikte, de ene God der christenen, de Schepper van hemel en aarde, zou aanbidden, en niet de hele menigte der heidense goden.

De heilige Zaccheos, diaken van de kerk in Gadara, werd samen met de lektor Alfeos na veel martelingen gedood onder Diokletiaan, in 303, in Caesarea van Palestina. Zij waren de enigen die bij die gelegenheid hun leven verloren.

De heilige Anastasios, nieuwe martelaar van Epirus, en Daniël, monnik. Anastasios was met zijn zuster en enkele dorpelingen de oogst aan het binnenhalen, toen een troepje Turken te paard, onder aanvoering van Mousa, de zoon van de Pasja, langs kwam. Het knappe meisje wekte zijn begeerte, en hij wilde haar lastig vallen. Anastasios wierp zich woedend op de Turken, en in de verwarring kon zijn zuster de vlucht nemen. Op haar hulpgeroep kwamen de andere dorpelingen aansnellen, en de ruiters moesten de aftocht blazen. Zij gingen zich beklagen bij de Pasja en deze liet Anastasios arresteren. Hij had plezier in de moedige knaap en beproefde hem over te halen moslim te worden. Maar deze bleef onwankelbaar, ook toen het tot bedreigingen en slagen kwam. Evenmin liet hij zich overhalen door de mooiste beloften die hem gedaan werden voor als hij zou toegeven.
Mousa, die zich al lang schaamde over zijn aanklacht, zag vol bewondering hoe Anastasios zich gedroeg. Hij wilde er meer van weten en bezocht de gevangene in zijn cel. Hij zag hem een ogenblik in het gezelschap van lichtstralende engelen en raakte nog meer geboeid. Anastasios sprak over zijn liefde tot Christus, waardoor hij in staat werd gesteld al die kwellingen te verduren, en Mousa smeekte hem christen te maken. Anastasios vroeg hem te wachten omdat een plotselinge bekering een vervolging van alle christenen in heel de streek zou kunnen veroorzaken. Enkele dagen later, 18 november 1750, werd Anastasios onthoofd.
De Pasja vertrok naar een bruiloft in de streek, en Mousa maakte van de gelegenheid gebruik om naar de Peleponnesos te gaan, waar hij verder door een oude monnik in het geloof werd onderricht. Daarna begaf hij zich naar Venetië, waar hij gedoopt kon worden zonder Turkse inmenging. Hij ontving de naam Demetrios, maar toen hij op Corfu monnik werd, kreeg hij de naam Daniël.
Hij bedreef strenge ascese, en zijn liefde tot Christus werd steeds sterker, zodat hij ging verlangen naar de marteldood om zo spoedig mogelijk bij Hem te zijn. Daartoe trok hij naar Constantinopel om zich aan te geven, maar de christenen aldaar vroegen hem dat voornemen op te geven, uit angst voor de represailles die zij dan verwachtten. Daniël zette toen zijn monniksleven voort op Corfu en is in vrede ontslapen.

De heilige Maudez (Modez, Mondez of Moditius) was een Ier, geboren in Ulster. Hij was de tiende zoon van de koning van die streek. Op jeugdige leeftijd kwam hij naar Bretagne en werd monnik in het klooster van Dol. Later woonde hij op verschillende plaatsen als kluizenaar. Hij is gestorven in de 6e eeuw.

De heilige Odo, abt van Cluny. Hij werd geboren te Tours in 879, en bracht zijn jeugd door in het paleis van de hertog van Aquitanië, de stichter van de abdij van Cluny. Hij werd opgevoed als geestelijke en op 19-jarige leeftijd werd hij kanunnik van de kerk van Tours. Toen legde hij zich met nog meer ijver toe op de geestelijke studie. Hij ging vier jaar naar Parijs voor zijn theologie, en na zijn terugkomst ging hij in Tours leven als recluus om zich geheel te wijden aan gebed en meditatie.
Door zijn geestelijke lezing leerde hij de Regel van Benedictus kennen en hoogschatten. Na drie jaar deed hij afstand van het kanunnikschap en werd monnik in de abdij van Beaume, onder de heilige Berno, in het jaar 909. Deze kreeg het bestuur over de zojuist gestichte abdij van Cluny, vanwaar de hervormingsbeweging zou uitgaan voor vele abdijen in Europa. Na zijn dood in 927 presten de bisschoppen de bijna 50-jarige Odo om deze taak over te nemen.
Vooral onder hem kwam het klooster tot bloei als de plaats waar de Regel in volle zuiverheid werd onderhouden, en de monniken een werkelijk heilig leven leidden. Er werd bijzonder belang gehecht aan het beschermen van de stilte, om een geest van gebed te cultiveren. De heilige abt bezat een grote aantrekkingskracht door de wijze waarop hij een strikte getrouwheid aan de Regel wist te verbinden met warme, persoonlijke liefde tot de broeders, en met gemoedelijke omgangsvormen. Odo had een bijzondere liefde tot de heilige Martinus. Toen hij zijn einde voelde naderen, liet hij zich naar Tours brengen om onder diens bescherming te sterven. Hij overleed in 942, in de ouderdom van 63 jaar,

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Hesychios, soldaat, te Antiochië verdronken toen hij niet aan de afgoden wilde offeren; Oriculus met vele anderen, tijdens de vervolging der Vandalen; en Maximus, bisschop van Mainz, die veel van de Arianen te lijden had ten tijde van Konstantios.

Eveneens op deze dag de heilige Auda, maagd te Parijs, 6e eeuw; Amandus, abt, 7e eeuw; Budoc, abt, 7e eeuw; Chaffre, abt, 732; Tanguy, abt, 9e eeuw; en de monnik Thomas te Antiochië, op wiens gebed een einde kwam aan een pestepidemie.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.