De heilige martelaren de lektor Markianos en de hypodiaken Martyrios, de secretarissen van patriarch Paulos van Constantinopel. De verbannen patriarch had hun de opdracht gegeven het volk aan te moedigen trouw te blijven aan de orthodoxie en zij werden daarom door de Arianen vermoord in 355. Later bouwde de heilige Johannes Chrysostomos een kerk tot hun eer op de plaats van hun graf bij de Melandissiapoort.

De heilige Tabitha, een bekeerlinge van de heilige Petros‚ leefde in Lydda (Palestina). Als diakones was zij een steunpilaar voor de gemeente, en haar vroegtijdige dood bracht grote ontsteltenis en droefheid teweeg. Des te groter was dan ook de vreugde toen zij door de apostel weer ten leven was gewekt (Hnd, 9, 36-43).

De heilige martelaar Anastasios de Voller, in de 3e eeuw gedood tijdens de vervolging van Diokletiaan‚ nadat hij zichzelf te Salona in Dalmatië als christen had aangegeven. Zijn lijk werd in zee geworpen, maar het spoelde aan op de kust en werd door een weduwe gevonden, die het balsemde, begroef, en te gelegener tijd een aan Anastasios, gewijde kerk bouwde op zijn graf. Er gebeurden veel wonderbare genezingen.

De heilige paus Bonifacius I. Hij werd in 418 door een deel van de clerus gekozen tot bisschop van Rome, terwijl er eveneens een tegenkandidaat werd gewijd. De heidense prefect van de stad moest een einde maken aan het schandaal, terwijl het oordeel van de keizer werd ingeroepen. Op verzoek van Bonifacius vaardigde keizer Honorius een edict uit waarin bepaald werd dat wanneer er strijd uitbrak tussen kandidaten voor het pausschap, dat dan beiden uitgesloten moesten worden en een nieuwe keuze tot stand moest worden gebracht. Op deze wijze zou voorkomen worden dat er weer een machtsstrijd zou kunnen ontstaan die zulk een schade had toegebracht aan het christelijk leven en aan de kerk.
Na een pontificaat van nog geen 4 jaar is Bonifacius gestorven in 422. Hij heeft het eerst het Gloria ingevoerd in de Goddelijke Liturgie, maar uitsluitend voor Witte Donderdag, als dankzegging voor de verzoende penitenten, die op deze dag hun vergiffenis kregen. De heilige Gregorius de Grote schreef voor dat het door de bisschop elke zondag gezegd moest worden, terwijl de priesters het uitsluitend op Pasen mochten zeggen.

De heilige Gaudentius, bisschop van Brescia. Hij was bisschop gewijd door de heilige Ambrosius van Milaan. In 405 ging hij in opdracht van paus Innocentius naar Constantinopel om te pleiten voor de in ballingschap levende Johannes Chrysostomos, echter zonder resultaat. De delegatie werd buiten de grenzen van de stad tegengehouden en kreeg niet de gelegenheid zich met de keizer in verbinding te stellen, zodat men onverrichter zake moest terugkeren. Johannes Chrysostomos liet aan Gaudentius wel een bedankbrief schrijven.
Van Gaudentius bestaan nog een aantal toespraken uit de Paastijd voor de nieuw-gedoopten, die zoveel indruk maakten dat ze geregeld werden overgeschreven. Hij is gestorven rond 410.

De heilige bisschop Goednonus (Goeznou‚ Goueznonuz, Guidnous, Goeznovaeus). Zijn ouders, broeder en zuster en hij hadden hun bezittingen aan de armen uitgedeeld en ze trokken vanuit Cornwall door Engeland. Voor zover zij niet gestorven waren vestigden zij zich als kluizenaar op verschillende plaatsen. Goednonus had zijn cel niet ver van Brest. Later kwamen er leerlingen en er ontstond een klooster met een kerk.
Toen de bisschop van Leon stierf, werd Goednonus in zijn plaats gekozen, en hij bestuurde de Kerk met grote toewijding gedurende 24 jaar. In 675 was hij met zijn broeder op bezoek bij een in aanbouw zijnde klooster. Toen hij onder de steiger doorliep, viel van boven een hamer op zijn hoofd en brak zijn schedel. Goednonus stierf en werd daar in Quimperle begraven. Na enkele jaren bracht zijn broeder het gebeente terug naar Leon.

De heilige Johannes van Beverley, bisschop van York. Hij was student geweest te Canterbury onder de heilige Adriaan en werd monnik van het dubbelklooster in Whitby toen de heilige Hilda daar abdis was. Rond 687 werd hij bisschop van Hexham‚ waar hij Beda tot priester wijdde in 703. ln 705 werd zijn zetel overgeplaatst naar York. Hij was een talentvol leraar maar zijn hart trok naar de eenzaamheid. In 717 deed hij daarom afstand van zijn zetel en trok hij zich terug in het door hem gestichte Beverley. Daar is hij ook gestorven in 721.

De heilige martelaren Crispinus (Chrispijn) en zijn broer Crispinianus. Zij waren afkomstig uit Rome maar leefden als schoenmakers in Soissons. In 284 werden zij aangebracht als christen. Zij werden omgebracht met het zwaard en hun lichamen werden in het grote stadsriool geworpen.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren, de priester Protus en de diaken Januarius, in hun ballingsoord Torre op Sardinië ter dood gebracht onder Diokletiaan; Marcellinus, paus van Rome, met Claudius, Cyrinus en Antoninus. Zij werden te Rome onthoofd onder Maximiaan; Twee martelaren van Thracië, tussen twee rotsblokken verpletterd; Varus, onthoofd in Egypte; Valerianos, gestorven door het zwaard; Valerios en Chrysanthios (Chrysapios) stierven door het zwaard; de soldaten Theodosius, Lucius, Marcus en Petrus, met vele anderen aan de Via Salaria gedood; Sabinos, op de brandstapel gedood; Nikeforos en Stefanos, levend gevild; Minias, soldaat onder keizer Decius, te Florence gedood; Chrysanthus en Daria (zie 19 maart) ; Faustos, Basilios en Lukianos, gedood met het zwaard; en Papias, Diodoros, Konon (Conon), en Klaudianos te Megido.

Eveneens op deze dag de heilige diaken Martyrios en de rekluus Martyrios van het Holenklooster te Kiev, 13e en 14e eeuw; Georgios, bisschop van Amastridia, die ook liturgische hymnen en canons heeft geschreven; Filadelfos en Polykarpos, in vrede gestorven; Makarios, bisschop van Cyprus; Fronto, bisschop van Périgueux in de 4e eeuw. Er zijn enkele oude kerken aan hem toegewijd; Capuan, bisschop van Cahors, eind 7e eeuw; Rufinianus, bisschop van Bayeux, 5e eeuw; Hilarius, bisschop van Javols (Mende) in Frankrijk, 6e eeuw; Lupus, bisschop van Bayeux‚ 5e eeuw; en Marnock, een leerling van de heilige Brandaan. Hij leefde in de 6e eeuw en is gestorven in een kluis bij Kilmarnock in Cunningham.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.