Donderdag in de 14e week na Pinksteren

APOSTEL

Gal 1 : 1-3, 20-2:5

Lezing uit de brief van Paulus aan de Galaten,

Van Paulus, een apostel – niet vanwege mensen, ook niet door een mens, maar door Jezus Christus en God de Vader, Die Hem uit de doden heeft opgewekt – en van al de broeders die bij mij zijn, aan de kerken van Galatië: genade zij u en vrede van God de Vader en van onze Heer Jezus Christus. Wat ik u schrijf, zie, ik getuig voor God dat ik niet lieg. Ik ging toen naar de streken van Syrië en Cilicië. Ik was van gezicht een onbekende voor de kerken van Judea die in Christus zijn, maar zij hadden alleen horen zeggen: Hij die ons vroeger vervolgde, verkondigt nu het geloof dat hij toen probeerde uit te roeien. En zij verheerlijkten God in mij. Na verloop van veertien jaar, ging ik opnieuw naar Jeruzalem, samen met Barnabas, en ik nam ook Titus mee. En ik ging op grond van een openbaring, en ik legde hun het Evangelie voor dat ik verkondig onder de heidenen; en afzonderlijk aan hen die in aanzien waren, opdat mijn inspanningen, toen en nu, niet voor niets waren. Maar zelfs Titus, die bij mij was, werd niet gedwongen zich te laten besnijden, hoewel hij een Griek was. En dat ter wille van de binnengedrongen valse broeders, die waren binnengeslopen om onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, te bespioneren, om ons tot slaven te maken. Maar we zijn geen moment voor hen gezwicht, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou blijven.

EVANGELIE

Mk 5 : 1-20

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Markus,

In die tijd kwam Jezus aan de overkant van het meer in de landstreek van de Gergesenen. En zodra Hij uit de boot gegaan was, kwam uit de grafspelonken een man Hem tegemoet, met een onreine geest.
Deze had zijn verblijf in de graven en zelfs met kettingen kon niemand hem binden. Want hij was vaak met voetboeien en kettingen vastgebonden, maar hij had de kettingen stukgetrokken en de voetboeien verbroken, en niemand was sterk genoeg om hem in bedwang te houden. Hij was voortdurend, dag en nacht, in de graven en in de bergen, schreeuwend, terwijl hij zich met stenen verwondde. En toen hij Jezus in de verte zag, rende hij naar Hem toe en viel voor Hem neer. En luid schreeuwend zei hij: ‘Jezus, Zoon van de allerhoogste God, wat hebben wij met elkaar te maken? Ik bezweer U bij God, dat Gij mij niet pijnigt.’ Want Hij had tegen hem gezegd: ‘Onreine geest, ga uit van deze mens.’ En Hij vroeg hem: ‘Hoe is uw naam?’ En hij antwoordde: ‘Mijn naam is legioen, want wij zijn groot in aantal.’ En hij smeekte Hem met aandrang, dat Hij hen niet uit die streek zou wegsturen.
Nu werd daar op de berghelling een grote kudde varkens gehoed. En al de demonen smeekten Hem: Stuur ons naar de varkens, om bij hen in te trekken. En Jezus stond het hun meteen toe. En de onreine geesten gingen uit en gingen in de varkens. En de kudde van omstreeks tweeduizend stortte zich langs de steile helling in zee, en zij verdronken in de zee. En de varkenshoeders vluchtten weg en vertelden het in de stad en op het land. En de bewoners kwamen kijken wat er gebeurd was. En zij kwamen bij Jezus en zagen de bezetene zitten, gekleed en goed bij zijn verstand, en zij werden bevreesd. En zij die het gezien hadden, vertelden wat er met de bezetene gebeurd was, en ook over de varkens.
En zij begonnen Hem te smeken hun landstreek te verlaten. Toen Hij nu in de boot ging, smeekte de man die bezeten geweest was Hem, of hij bij Hem mocht blijven. Hij stond het hem echter niet toe, maar zei tegen hem: ‘Ga naar uw huis en naar de uwen en vertel hun al wat de Heer u gedaan heeft, en hoe Hij zich over u ontfermd heeft.’ Hij ging dan weg en begon in het gebied van Dekapolis te verkondigen al wat Jezus voor hem gedaan had. En allen verwonderden zich.