De heilige Beatrix, Simpliclus en Faustinus, zus en broers, waren Romeinen. De twee mannen hadden heftige folteringen verduurd en hun lichamen waren tenslotte in de Tiber geworpen. Hun zus wist die voormalige tempels van de Heilige Geest te bergen om ze te begraven op het kerkhof van Sextus Philippus. Zij verborg zich zeven maanden in het huis van de heilige Lucina en ging toen naar het platteland, waar ze een boerderij bezaten. Een buur echter, die een begerig oog op deze bezitting had geworpen, bracht Beatrix aan als christin. Toen zij bij de ondervraging weigerde de afgoden te vereren werd zij in de kelder van het huis geworpen en daar door slaven gewurgd, in 303.

De heilige Eustathios van Mtschet, zoon van een Perzisch tovenaar. Toen hij 30 jaar oud was, kwam hij naar Mtschet in Iberië en ontving de heilige doop. Daarom werd hij in 59 in Tiflis onthoofd.

De heilige Kallinikos, geboren in Kilikië, predikte Christus en werd na zijn gevangenname overgebracht naar Ankyra in Galatië om terecht te staan voor de landvoogd. Met de voeten in martellaarzen moest hij toen de tocht maken naar Gangra in Paflagonië, waar hij tenslotte de vuurdood stierf, eind 3e eeuw.

De heilige Bogolep (Theoleptos) was de zoon van een hoge ambtenaar in Moskou, die als gouverneur was overgeplaatst naar Tsjorni Jar‚ nog een paar honderd kilometers voorbij Astrakan. De kleine Boris voelde zich bijzonder aangetrokken tot de diensten in de kerk, en reeds als baby begon hij te huilen wanneer de klok luidde, totdat zijn moeder hem meenam naar de kerk. En ook toen hij groter werd en zelf kon lopen, ging hij altijd naar de diensten, zelfs, toen hij door de heersende pest was aangetast.
Nauwelijks was hij van deze kwaal genezen of hij werd door een andere ziekte aangetast, die om de vlekken in zijn gezicht melaatsheid werd genoemd. Hij was toen zeven jaar oud en in die tijd kwam er een oude monnik, op doorreis, op bezoek en logeerde hen in huis, waar hij ook het zieke zoontje bezocht. Toen deze van hem hoorde wat monnik-zijn eigenlijk is, had hij nog maar één gedachte ook monnik te worden. Dag en nacht vroeg hij zijn ouders niets anders dan om als monnik te mogen worden ingekleed. Omdat dit wel eens meer was voorgekomen in en omdat hun zieke zoontje nooit een ander verlangen had laten blijken, gaven zij hun toestemming.
De wens van de gouverneur werd gehoorzaamd‚ en in de kathedrale kerk van de Opstanding des Heren werd de kleine Boris getonsuurd en bekleed met het monastiek habijt met de naam Bogolep. En omdat zijn dood nabij scheen, ontving hij niet lang daarna het Grote- of Engelschima. Drie dagen later stierf hij, in 1652. Hij werd begraven naast de kerk, dicht bij het altaar.

De heilige Constantinos III, patriarch van Constantinopel van 1059-1063. Hij was president van de senaat, en werd eunuch. Hij werd monnik gewijd en tot patriarch benoemd. De belangrijkste herinnering aan hem is het klooster dat hij in de stad bouwde ter ere van de Moeder Gods.

De heilige Theodosios de Kleine, keizer van 408-450. Hij was christelijk opgevoed door zijn zuster Pulcheria, voor wie hij grote eerbied koesterde. In zijn lange regeringsperiode beschermde hij de kerk tegen ketterijen, vooral het nestorianisme, waartegen hij het 3e oecumenische concilie bijeenriep in Efese, in 431. Hier werd vastgesteld dat volgens de door de apostelen overgeleverde leer, de Maagd Maria Theotokos genoemd mag worden: zij die God baart, de Moeder Gods. Het gaat daarbij allereerst niet om Maria maar om Christus, namelijk dat God is geboren als mens, in een enkele onverdeelde Persoon Die tegelijk de volmaakte God is en volkomen mens.
Om zijn vele goede werken en zijn godvruchtig leven rekent de Kerk Theodosios onder de heiligen.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren: Serafima uit Antiochië, die in Rome leefde, onthoofd onder keizer Hadrianus; Theodotia met haar drie kinderen, een ervan heette Evodos, verbrand onder Diokletiaan in 304; Mamas, in zee verdronken; Benjamin en Berlos, ter dood gebracht in Constantinopel; Basillskos, onthoofd; een vader, moeder en twee kinderen, verbrand; Michaël, monnik, 9e eeuw, Felix ll, bisschop van Rome, gedood in Toskane, onder de ariaanse keizer Konstantius; Lucilla en Flora, maagden, gedood te Rome onder Galliënus, evenals Eugenius, Antoninus, Theodorus en nog 18 anderen; en Seraplia te Rome, onder Hadrianus.

Eveneens op deze dag de heilige Romanos, eerste overste van het Kirsjatsj- klooster, gesticht door de heilige Sergios; Konstantijn Kossinksi, stichter van het Kossaklooster, 1240; Prosper, bisschop van Orleans gewijd in 454; Martha de zuster van Lazaros, die de Heer zo gastvrij heeft ontvangen; Kosmas en Konstantijn, 13e eeuw; Serafima, maagd, 2e eeuw; en Wilhelm (Gullielmus), bisschop van Saint Brieuc.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.