De heilige Erastes was een van de eerste bekeerlingen van de apostel Paulos in Korinthe, toen deze daar gedurende anderhalf jaar het Woord had gepredikt. Hij ging met Paulos naar Efese, en werd toen door hem naar Macedonië gezonden. Later keerde hij naar Korinthe terug, waar hij in vrede is gestorven.
Er is ook een traditie die zegt dat hij de gaven van Paulos naar Jeruzalem bracht en daar de geldbeheerder werd van de vroege christengemeente, en naderhand bisschop van Paneas; maar het is niet zeker of dit dezelfde Erastes betreft.

De heilige Hermolaos, Hermippos en Hermokrates waren priesters van de Kerk te Nikomedië. Zij bleven gespaard toen de grote kerk, met duizenden gelovigen, met Kerstmis in brand was gestoken tijdens de vervolging van Maximiaan. Toen later een pasbekeerde christen, Pankratios, gegrepen werd, vertelde deze dat hij door Hermolaos was gedoopt. De politie begon toen een drijfjacht waarbij heel de omgeving van de kerk werd uitgekamd, en zo werden de drie priesters gevonden. Zij werden voor de keizer gebracht, en toen zij hun geloof standvastig bleven belijden, werden zij onthoofd in 305.

De heilige Moyses de Hongaar was na de dood van zijn meester de heilige Boris, in gevangenschap geraakt. Hij werd gekocht door een rijke Poolse, die verrukt was over de schone jongeman. Toen hij haar echter versmaadde werd hij gepijnigd en in schande verjaagd. Hij kwam toen in Kiev bij de heilige Antonios, die daar juist het russische monastieke leven was begonnen. Moyses voelde zich daardoor aangetrokken en leefde verder als monnik in een der holen van de Dnjepr-oever, waaruit later het beroemde Holenklooster is ontstaan. Hij is gestorven in 1043.

De heilige Oriozela werd tijdens de vervolging van keizer Decius (249-251) voor de rechter gebracht en na haar veroordeling onthoofd omdat zij bleef vasthouden aan Christus. Haar lichaam werd verbrand omdat bekend was geraakt dat de christenen de overblijfselen van de martelaren als een kostbare schat bewaarden.

De heilige Paraskeva (= vrijdag) van Rome leefde in de tijd van keizer Antoninus (138-160). Haar ouders waren lang kinderloos geweest en nu beloofden zij dat zij, wanneer God hun gebed verhoorde, het kind geheel aan Hem zouden toewijden.
In dezelfde geest was ook haar opvoeding, en toen beide ouders gestorven waren, verdeelde Paraskeva haar bezit onder de armen en vroeg de moniale-sluier. Zij kwam naar Rome en sprak tot ieder die maar luisteren wilde over Christus. Daarom werd zij gevangen genomen en na heftige folteringen onthoofd.
Toen haar door de rechter gevraagd werd hoe zij aan zulk een eigenaardige naam kwam, verhaalde zij dat haar ouders een grote verering hadden voor het lijden van Christus. Daarom vastten zij elke vrijdag de gehele dag en gaven hun maaltijd aan de armen, met nog andere hulp. En dat zij haar daarom, toen ze op vrijdag geboren werd, de naam van die dag hadden gegeven.

De heilige Pastor was de broer van Pius I, bisschop van Rome in de tweede eeuw. Hij was priester en wordt lovend vermeld in verschillende martelaarsakten uit de tweede eeuw. In een brief van Pius aan de bisschop van Vienne wordt vermeld dat de priester Pastor een kerk heeft opgericht en op waardige wijze in de Heer is ontslapen.

De heilige Symeon was geboren in Armenië. Hij ontvluchtte zijn huis toen zijn ouders hem wilden uithuwelijken en trok de bergen in, waar hij met enkele anderen leefde als kluizenaar in een grot. Na een strenge winter raakte de uitgang van hun grot verstopt door een steenlawine, en het kostte hun een week van zware inspanning om zich een weg naar buiten te banen. Door deze inspanning kwamen ze bijna om van gebrek aan voedsel, maar toen zocht een hert toevlucht in hun grot en werd overmeesterd. Een van hen wilde er niet van hebben omdat monniken geen vlees eten, maar nadat hij flauwgevallen was van de honger, erkende hij dat het door God gezonden was, at ervan en herwon zo zijn krachten.
Daarna begon voor Symeon een nieuwe fase in zijn leven: hij werd een rondtrekkende monnik. Hij ging eerst naar Jeruzalem en dan per schip naar Rome, waar hij aankwam in 983 en tegelijk bijna het leven verloor. Omdat hij er zo onbekend uitzag en het kruisteken in de andere richting maakte, riep een fanatiek priester dat hij een ketter was en verbrand moest worden. Onmiddellijk ontstond er een volksoploop van sensatiebelusten die dat wel wilden meemaken, maar het bericht drong door tot de paus en deze vroeg een oosterse bisschop, die juist bij hem op bezoek was, een onderzoek in te stellen, waarbij bleek dat Symeon een rechtgelovige was.
Bijna datzelfde overkwam hem toen hij onderdak vroeg in een klooster bij Pisa, en waar de ijverige monniken hem halfdood sloegen. Een arme inwoner van het dorp bracht hem op zijn ezel naar de stad, waar hij een onderkomen vond bij enkele Joden, die hij tot het geloof bracht.
Toen Symeon verder door Lombardije trok en de brug over de Po passeerde, zat daar een oude man te huilen bij zijn paard dat uitgegleden was en een been had gebroken. Symeon zegende het zwaar gewonde dier en het sprong op en liep verder of er niets gebeurd was. Ook bewees hij zijn barmhartigheid aan een bedelaar, die bijna naakt zat in het gure winterweer, door hem zijn warmste kleren te geven.
Hij trok verder door Zuid-Frankrijk en Spanje, bezocht het graf van de heilige Jakobos in Compostella en keerde terug naar Italië, waar hij de rest van zijn leven monnik werd in de abdij van Padolira, bij Mantua. Er worden verschillende wonderen van hem verhaald, hoe hij door zijn zegen een meisje redde dat stikte door difteritis, en een monnik uit zijn klooster die stikte door een visgraat in zijn keel. Hij is in de abdij gestorven, in 1016.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren: Appion‚ gestorven door het zwaard; evenals Hierusalem, Symphronius, Olympius, Theodulus en Exsuperia werden verbrand te Rome; en Hyacinthus leed in Porto.

Eveneens op deze dag de heilige Ignatios van de Stirionberg; Gerontios, stichter van de skite van de heilige Anna, op de Athos; Sabbas, 3e aartsbisschop van Servië; Evrolus‚ rekluus te Beauvais; Pompea en Seva, maagden in de 6e eeuw; Valens, bisschop van Verona.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.