De heilige Anna, moniale in Leukate, deelde na de dood van haar ouders hun grote rijkdommen uit aan de armen. Zij leefde in de eerste helft van de 9e eeuw en haar stralende schoonheid wekte de liefde op van een zekere Agarenos, die toen juist in Konstantinopel verbleef. Hij zette er alles op haar tot vrouw te krijgen en werd daarbij gesteund door keizer Theofilos, zodat Anna die hem afwees, in moeilijkheden kwam. Maar zij werd door God geholpen: Agarenos overleed. Anna was toen vrij om in het klooster te treden en daar gaf zij zich over aan harde askese die haar uiterlijke schoonheid deed verdwijnen. Zo leefde zij bijna 50 jaar in harde strijd en toen is zij na een kort ziekbed gestorven.

De heilige Apollinaris, eerste bisschop van Ravenna, was daarheen gezonden door de heilige Petros. Hoewel hij niet de marteldood is gestorven, wordt hij toch als martelaar vereerd, omdat hij bij verschillende gelegenheden gefolterd is om zijn trouw aan Christus. Na 28 jaar geloofsverkondiging is hij gestorven rond het jaar 75.

De heilige Romula was een maagd die leefde in de zesde eeuw. De heilige Gregorios vertelt over haar dat ze met nog een zuster leefde in het huis van een oude moniale, Redempta, die in de dienst van God was onderwezen door Herundina, een kluizenares in Palestina. Ze leidden een teruggetrokken leven, in grote armoede maar rijk voor de hemel, schrijft de heilige Gregorios de Grote. Romula werd ziek en geheel verlamd, maar in haar langdurige ziekte bleef zij zachtmoedig en altijd in gebed en waar zij kon de lofliederen zingend. Op een nacht riep ze Redempta: “Moeder‚ moeder, kom toch!” Deze haastte zich naar de ziekenkamer en deinsde terug voor een bovenaards licht, terwijl het vertrek geheel vervuld was van een heerlijke geur. Er klonk het geluid van vele voetstappen en de buitendeur sprong open. Redempta was dodelijk verschrikt maar Romula stelde haar gerust en zei: “lk ga nog niet direct dood”. Langzamerhand verflauwde het licht, maar de geur bleef hangen.
Vier dagen later voelde Romula dat ze nu sterven ging, en vroeg om de heilige Communie. Terwijl ze communiceerde, klonk plotseling het geluid van psalmgezang als van een processie die voorbijtrok. En terwijl de zang langzaam wegstierf in de verte, ontvlood ook de ziel van de verlamde.
Haar lichaam werd bijgezet in de kerk van Maria Maggiore, en later werd Redempta naast haar geestelijke dochter begraven.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren: Trofimos, Theofilos en 13 gezellen die te Lykië na allerlei martelingen onthoofd zijn, onder Diokletiaan, rond het jaar 300; Vitalios, bisschop van Ravenna; Apollonios, hiëromartelaar, in het vuur gedood; Raven en Rasyphus, ter dood gebracht in Macé in de 3e eeuw; Primitiva, gedood te Rome.

Eveneens op deze dag de heilige Hanna, moeder van de Profeet Samuel; Valerianus, bisschop van Cimiez, tegen 460.

Tevens wordt vandaag gevierd het feest van de ikoon van de Moeder Gods ‘Vreugde van de bedroefden’.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.