Synaxis van de twaalf heilige apostelen: Petros‚ Jakobos (van Zebedeos), Andreas, Filippos‚ Joannes, Bartholomeos‚ Thomas, Jakobos (van Alfeos), Mattheos, Judas (van Jakobos of Thaddeos), Simon (de ijveraar) en Matthias.
De meesten van hen waren vissers, en zij hebben gehoor gegeven aan de roepstem van Jezus van Nazareth toen Deze als een onbekende prediker in Israël begon op te treden. Zij zagen en hoorden Hem, en kregen Hem zozeer lief dat zij alles in de steek lieten om bij Hem te zijn. Hij behandelde hen dan ook als Zijn vrienden, Hij zorgde ervoor dat zij niet te vermoeid werden, dat zij te eten kregen, dat ze niet door de menigte onder de voet gelopen werden. Hij verlichtte hun zorgen wanneer ze niets gevangen hadden, en kwam hun te hulp wanneer ze in nood waren op zee. Hij maakte hen tot getuigen van Zijn wonderen, en legde hun Zijn woorden uit, wanneer Hij tot de menigte in parabels gesproken had. Tenslotte had Hij hen lief tot het alleruiterste, en deelde hun Zijn Lichaam en Bloed uit in spijs en drank.
Maar toen Hij Zelf in nood verkeerde en menselijke troost bij hen zocht, lieten zij Hem in de steek en namen angstig de vlucht. Doch na de opstanding zocht Hij hen weer op, al treurde Hij over hun gebrek aan geloof; en Hij hernieuwde de vriendschapsband. Bij Zijn afscheid gaf Hij hun de de opdracht de wereld te bekeren, en tien dagen later, op Pinksteren, het Vijftigdagenfeest, zond Hij Zijn Heilige Geest over hen neer. Deze zette hen in vlam en van dat ogenblik af trokken zij als een brandend vuur over de wereld, dat overal haarden ontstak van levend geloof.

De heilige Martialis, de eerste bisschop van Limoges. Hij was een van de beroemde missionarissen die, samen met de heilige Dionysius van Parijs, tegen het jaar 250 vanuit Rome naar de Galliërs gezonden waren om hun het Evangelie te prediken. Vanuit Limoges als thuisbasis predikte hij in het omliggende landen zijn gloedvolle woorden brachten veel bekeringen tot stand. Zijn graf werd een beroemd bedevaartsoord door de vele genezingen die daar geschiedden.

De heilige Georgios de Georgiër. Hij was geboren in het georgische Iberië in 1014, en verwant aan koning Bagrat. Hij genoot een wetenschappelijke opvoeding, maar zijn hart trok naar het geestelijk leven, en hij werd monnik bij vader Georgios van de Zwarte Berg, een bekende geestelijke vader.
Daarna ging hij naar de Athos en trad in bij het georgische klooster Iwiron. Later werd hij daar tot hegoumen gekozen. Onder zijn bestuur werd Iwiron gerenoveerd, terwijl het kerkdak bekleed werd met lood. Verder deed hij wetenschappelijk werk en vertaalde de Heilige Schrift, de liturgische boeken en de heiligenlevens in het georgisch.
Koning Bagrat riep hem naar Georgië terug om het onderricht van het volk te organiseren. Georgios werd op koninklijke wijze verwelkomd, hij kreeg de beschikking over de nodige middelen, en hij reisde wijd en zijd door het land om de geestelijkheid en het volk te onderrichten.
Toen hij oud geworden was, kreeg het verlangen om zijn leven op de heilige Berg te beëindigen, de overhand. Hij ging op weg, maar in Konstantinopel kwam er een einde aan zijn leven. Hoewel hij gestorven is op 24 mei, wordt zijn gedachtenis gevierd op 30 juni, omdat de Georgiërs hem als hun Apostel beschouwen.

De heilige Lucina, een romeinse matrone, was een leerlinge van de apostelen en stelde haar bezit ter beschikking voor het lenigen der noden van de gevangen christenen. Zij bezocht hen en begroef de gestorven martelaren. Na haar overlijden werd zij begraven naast de martelaren, voor wie Zij een catacombe had ingericht op haar landgoed. Zij leefde in de 1e eeuw.

Een andere heilige Lucina leefde in de vierde eeuw en hielp de christenen ten tijde van de vervolging van Diokletiaan. In 309 diende haar huis als kerk voor de gelovigen.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren de priesters Alpinianus en Austriclianus, te Limoges, 3e eeuw; de orthodoxe vorst Andreas Bogoljubovski, in 1774 door verraad om het leven gebracht; Meliton; de nieuwe martelaar Michaël, een tuinder uit Athene, die door de Turken is onthoofd in 1779; Petros van Synope; de priester Caius en hypodiaken Leo; Donatus, wiens relieken zijn gevonden in de catacombe van de heilige Agnes; en Emiliana te Rome.

Eveneens op deze dag de heilige Petrus, een landman te Aste, een man van gebed en grote liefde tot God; Sofronios, bisschop van Irkoetsk; Bertrand, bisschop van Le Mans, 623; Clotsendis, abdis van het door haar moeder gestichte Marchiennes, gestorven rond 700; en de priester Ostianus, die veel heeft moeten lijden in de streek van Viviers.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.