De val van Konstantinopel in het jaar 1453, waarbij keizer Konstantijn XI, de laatste keizer van Byzantium, sneuvelde (zie ook 30 mei).

De heilige Joannes van Ustjug, Dwaas om Christus. Hij woonde in een armzalig hutje dat de vrome Andrej Misjnev voor hem gebouwd had. De nachten bracht hij door in gebed; overdag doorkruiste hij de stad om het volk tot bezinning op te wekken, en het kwaad te veroordelen. Hij was pas 18 jaar toen hij stierf in 1494.

De heilige Alexander, Paus van Alexandrië, een vooraanstaand deelnemer aan het Eerste Oecumenische Concilie van Nicea in 325.

Vandaag is tevens de gedachtenis van de 318 vaders van het Eerste oecumenische Concilie, waar de leer van Arios, dat Christus een schepsel is, tot ketterij werd verklaard. Christus is geen halfgod of een superieur schepsel, maar “waarachtig God uit een waarachtige God”, “geboren niet geschapen, een in wezen met de Vader”, zo legden devaders vast in het Credo dat zij opstelden.

De heilige martelares Theodosia. Haar moeder, die onvruchtbaar was geweest, bracht haar, volgens haar gelofte, toen Theodosia 8 jaar oud was in het klooster van de heilige Anastasia‚ nadat zij haar vermogen aan de armen had uitgedeeld. Theodosia groeide dus op in het klooster, en zij was een van de monialen die de ladder omver wierpen toen de soldaten op last van Leo de lsauriër de grote Christus-ikoon boven de Stadspoort wilden vernielen. Zij werd met de anderendoor de troepen soldaten met speren opgejaagd naar het slachthuis en daar zodanig gewond dat zij stierf, 746.

De heilige Maximinus, bisschop van Trier. Hij was een van die persoonlijkheden die God schenkt om tegemoet te komen aan de noden van een bepaald tijdperk. Hij was afkomstig uit Poitiers, maar bevond zich al jong onder de clerus van Trier en werd in 332 bisschop gewijd. Toen aan de heilige Athanasios, de patriarch van Alexandrie, als ballingsoord Trier toegewezen was, ontving Maximinus hem niet als een beklagenswaardige banneling, maar als een roemrijk belijder van Christus. Niets scheen hem begerenswaardiger dan te mogen leven in de nabijheid van zulk een stralende heilige. Van zijn kant looft Athanasios de onvermoeibare waakzaamheid, de heldhaftige vastbeslotenheid en het voorbeeldige leven van zijn gastheer, wiens heiligheid zo zichtbaar was door de gave van wonderen.
De heilige Paulos, aartsbisschop van Konstantinopel, die in de ban gedaan was door keizer Konstantios, vond eveneens een toevluchtsoord in Trier en een toegewijde beschermer in de heilige Maximinus. Deze gebruikte ook zijn invloed bij de keizer om hem te wapenen tegen de verleiding van het arianisme; en dezelfde koers volgde hij op verschillende Concilies.
De heilige Maximinus is gestorven in 349, te Poitou, toen hij op familiebezoek was.

De heilige martelares Theodosia van Tyros. Zij bezocht de gevangen christenen in Caeserea van Palestina om hun moed te spreken voor de marteldood. Zij werd gegrepen en veroordeeld om met een steen om haar hals verdronken te worden. Zij kwam echter levend uit het water en werd toen onthoofd. Zo voltooide zij haar getuigenis in 308.

De heilige martelaren, de diaken Sisinnius, de lektor Martyrius en diens broeder, de deurwachter Alexander. Zij waren afkomstig uit Kappadocië en wilden zich in dienst stellen van de Kerk om het Evangelie te prediken in heidens gebied. Zij begaven zich naar Milaan en stelden zich ter beschikking van de heilige Ambrosius. Deze zond hen door naar zijn vriend, de bisschop Vigelius van Trente. Door hem werden zij gewijd en naar Tirol gezonden onder de heidense bergbewoners.
Sisinnius gebruikte een alpenhoorn om de bewoners bijeen te roepen, zodat hij hun kon toespreken. Toen dit echter eens gebeurde terwijl een offerfeest aan de gang was, werden zij woedend aangevallen en gewelddadig vermoord. Hun lichamen werden naar de offerplaats gesleept en daar verbrand, in het gebied van het Nonsbergerdal, 307.

De heilige martelaar Kyrillos, nog een kind, te Caesarea in Kappadocië. Toen zijn vader merkte dat de jongen christen geworden was, mishandelde hij hem op allerlei manieren, en toen dat geen resultaat had, joeg hij hem het huis uit. Toen de gouverneur dit hoorde, liet hij de jongen ophalen, in de overtuiging dat hij beter wist hoe je zoiets moest aanpakken. Hij begon Kyrillos de mooiste voorstellen te doen. De jongen gaf ten antwoord dat hij veel meer prijs stelde op de vriendschap met God dan op die met zijn vader. En dat hij graag arm zou zijn op aarde om eeuwige rijkdommen te verwerven in de blijvende wereld. “Ook voor de dood ben ik niet bang, want die verschaft ons een veel beter leven”.
Hij werd nu naar de beul toegestuurd, die hem de werking van de verschillende martelwerktuigen zo levendig mogelijk verklaarde. Terug bij de rechter verklaarde Kyrillos dat hij niet bang was en dat hij brandde van verlangen om naar God te gaan. “Haast u mij ter dood te brengen opdat ik des te eerder de vreugde zal kennen Hem te zien”. En aan medelijdende toeschouwers vroeg hij om niet te huilen maar blij te zijn over die verwachting. Zo werd Kyrillos ter dood gebracht onder Decius. De heilige Hiëronymos noemt hem reeds.

De heilige martelaren Konon en zijn twaalfjarige zoon. Konon achtte zich niet het priesterschap waardig, maar hij bood zijn zoon aan voor de dienst van de Kerk. Deze werd lektor gewijd, en hij vervulde die taak met zoveel verstand en toewijding, dat de bisschop hem diaken maakte. Zij werden in 275 afgrijselijk gefolterd tijdens de vervolging van Aurelianus wat zij beiden met onvoorstelbare moed doorstonden tot zij gestorven waren.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Andreas van Chios. Hij heeft geleden te Konstantinopel in 1465; Joannes (Nannos), door de Turken gedood te Smyrna in 1802; Olbianos, bisschop van Anea met zijn leerling; Theodosia, de moeder van de martelaar Prokopios, met nog 12 andere edele vrouwen onder Diokletiaan onthoofd; en Restitutus aan de Via Aurelia te Rome.

Eveneens op deze dag de heilige Maximus, bisschop van Verona; en Eleutherius, belijder te Arce in Midden-Italië.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.