De heilige Floros en zijn tweelingbroer Lauros waren steenhouwers in Illyrië, in de 2e eeuw. Bijna alles wat zij verdienden gaven zij aan de armen, zelf leefden zij zo eenvoudig mogelijk. Toen zij de opdracht hadden ontvangen een afgodstempel te bouwen, verkondigden zij het Evangelie aan de heidense opdrachtgevers, terwijl God hun prediking door wonderen bekrachtigde. De zoon van de opperpriester, die door een steensplinter blind geworden was, genazen zij door het Kruisteken‚ nadat zij een gehele nacht in gebed hadden doorgebracht. Toen bekeerde de vader van het kind zich met heel zijn gezin. Het getal der christenen werd steeds groter, en nadat de tempel gereed was, werd deze tot een kerk van de ware God gewijd.
Toen dit de stadhouder ter ore kwam, werden beiden gevangen genomen en levend begraven in een droge put, nadat hun opdrachtgevers, Prokulos en Maximos, reeds ter dood waren gebracht. Onder Konstantijn de Grote werden hun lichamen ongeschonden teruggevonden en naar Konstantinopel overgebracht.
Later koos de Russische stad Novgorod, waar jaarlijks een beroemde paardenmarkt gehouden werd, hen tot schutspatronen. Sindsdien wordt op de icoon van deze heiligen vaak een groep paarden afgebeeld, ofschoon dit niets met hun leven te maken heeft.

De heilige Agapitos (Agapetus), een jonge christen uit Praeneste (Palestrina) werd tijdens de vervolging van Aureliaan gruwelijk gemarteld en tenslotte onthoofd in 275. Er bevindt zich een compleet lichaam van de heilige Agapetus in kerken van Rome, Palestrina, Milaan, Parma‚ Bologna, Cremsmünster en nog eens Rome. Het gaat hier waarschijnlijk om verschillende martelaren met dezelfde naam, die vrij algemeen was in de eerste eeuwen. De christenen werden gaarne gedoopt als de door de Heer beminde.

De heilige Emilianos, Hilarion, Dionysios en Hermippos uit Armenië verkondigden het geloof in ltalië, waar Emilianos tot bisschop van Trebia werd gekozen. Hij werd geholpen door de broeders Dionysios en Hermippos. Zij waren door Hilarion tot het geloof gekomen. Zij werden door een heidense priester aangeklaagd en hebben hun lijden ondergaan in het jaar 300, onder Diokletiaan, samen met honderden andere christenen.

De heilige Joannes en Crispus waren priester in Rome. Ten tijde van de vervolging van Diokletiaan begroeven zij vele lichamen van martelaren, en later verwierven ook zij de krans van het martelaarschap.

De heilige Georgios I, patriarch van Konstantinopel van 678 tot 683. Tijdens zijn bestuur vond het 6e oecumenische Concilie (681) plaats tegen de monotheleten, die slechts een goddelijke wil in Christus erkenden, en daardoor tekort deden aan de volle werkelijkheid van Zijn menselijke natuur.

De heilige Hermas, Polyënus en Serapion uit Rome werden in de gevangenis uitgemergeld, en daarna over de ruwe rotsgrond doodgesleept in de 2e eeuw.

De heilige Joannes, abt van het klooster te Rila. Hij is de grote asceet van de Orthodoxe Kerk in Bulgarije‚ de patroon en leraar van de Bulgaarse natie. Hij werd in 876 geboren in de omgeving van het huidige Sofia. Gedreven door de liefde tot God verliet hij alles en vestigde zich in het bergachtige woestijngebied Rila. Daar leefde hij in het gezelschap der wilde dieren, hij leed honger en dorst, koude en hitte en naaktheid. ‘De blauwe hemel was zijn dak, de aarde zijn bed, het gras zijn voedsel’, zegt de oude levensbeschrijving.
Door het woeste dal van de Rila-rivier drong hij steeds dieper de ontoegankelijke bergen binnen, waar later het beroemde klooster gebouwd zou worden. Maar hij hield daar verblijf in een grot en wijdde zich geheel en al aan vasten en gebed.
Het duurde niet lang of men kwam hem bezoeken voor raad en hulp. Leerlingen wilden bij hem leven en bouwden cellen en een kerkje, dicht bij de grot van Joannes. Dit leven hield hij een halve eeuw vol, tot aan zijn dood in 946. Hij was toen 70 jaar oud. Zijn lichaam bleef bewaard als een kostbare schat. Velen vonden troost bij zijn graf in de vijf eeuwen van de Turkse overheersing, toen zovelen in het ongeluk werden gestort.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren: Leo, verdronken bij Myra; Juliana, ter dood gebracht nabij Strobilos; en Rusticus, bisschop van Cahors, gedood in 630.

Eveneens op deze dag de heilige Joannes V, patriarch van Konstantinopel van 669 tot 674; Barnabas en Sofronios uit Athene deden ascese op de berg Mela bij Trapezunt in Armenië, en zijn gestorven in het begin van de 5e eeuw; Christoforos, abt van het klooster op de Mela; Sofronios van de skite van de heilige Anna op de Athos; Arsenios de Nieuwe, van Paros; Firminius, bisschop van Metz rond 400; Ago, bisschop van Poitiers, 8e eeuw; Eonius, bisschop van Arles, 502; Laudulphus, bisschop van Evreux, 600; en Milo, kluizenaar, 740.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.