De heilige martelaren Leontios, de generaal, met de tribuun Hypatios en de vice-tribuun Theodoulos. Leontios moest onder Vespasianus gevangen genomen worden door Hypatios en Theodoulos‚ maar zij kwamen onder de bekoring van Leontios’ woorden, nadat deze door zijn gebed Hypatios van zware koorts genezen had; en zij bekeerden zich tot Christus. Zij werden samen gedood in Tripoli (Fenicië) rond 135.

De heilige Leontios, de ziener uit Argos, leefde 60 jaar lang als askeet in het Dionysiou-klooster op de Athos. Gedurende die zestig jaar heeft hij het klooster slechts éénmaal verlaten, toen hij namelijk uitgedragen werd om begraven te worden. Hij stierf, 86 jaar oud, in 1605.

De heilige Amandus, bisschop van Bordeaux. Hij was de opvoeder van de heilige Paulinus, die hem bijzonder hoogschatte om de reinheid van zijn leven, en omdat hij zich vanaf zijn jeugd bewust had overgegeven aan de liefde tot God. Kort na zijn bisschopswijding droeg Amandus het bestuur over aan de heilige Severinus, omdat hij liever teruggetrokken wilde leven, maar na diens dood nam hij de verantwoordelijkheid weer op zich en kweet zich gewetensvol van zijn taak. Amandus is in elk geval na 431 gestorven, want hij heeft de geschriften bijeengebracht van Paulinus, die in dat jaar overleden was.

De heilige martelaren Marcus en zijn tweelingbroer Marcellianus behoorden tot de oudste families van Rome. In hun jeugd waren zij christen geworden, en zij waren beiden gehuwd. Diokletiaan was in 284 aan het bewind gekomen; hij had nog geen officiële christenvervolging ingeluid, maar moedigde wel de terreur aan die door verschillende heidense groeperingen bedreven werd. Ook Marcus en Marcellianus vielen ten prooi aan een dergelijke particuliere vervolging. Zij werden gearresteerd en ter dood veroordeeld.
Hun vrienden kwamen in actie; zij hoopten een vernietiging van het vonnis te kunnen bewerkstelligen en hadden voorlopig een maand uitstel verkregen, in de hoop dat beiden zich op den duur zouden voegen naar de wens van de rechter. Zij werden overgebracht naar het huis van Nicostratus, de griffier. Hun ouders en gezinnen kwamen hen daar bezoeken en beproefden hen over te halen hun halsstarrigheid te laten varen. Maar ook de heilige Sebastianus, officier van het paleis, kwam hen dagelijks bezoeken, juist om hen op te wekken standvastig te zijn. Hij genas door zijn gebed Zoë, de vrouw van Nicostratus, van haar stomheid, waaraan zij vele jaren geleden had.
Dit maakte een geweldige indruk en al deze deliberaties eindigden ermee dat de ouders en hun vrouwen zich bekeerden, evenals Nicostratus, en zelfs de prefect Cromatius, die hen veroordeeld had. Deze stelde hen nu in vrijheid, nam ontslag uit de dienst, en trok zich terug op zijn landgoed in de provincie.
Een christen officier verborg Marcus en Marcellianus in zijn appartement in het keizerlijk paleis, maar zij werden verraden door een afvallige christen. Zij werden opnieuw gevangen genomen en veroordeeld door de wrede opvolger van Cromatius. Zij werden vastgebonden aan een paal, waaraan bovendien hun voeten werden vastgespijkerd. Zo liet men hen een nacht lijden terwijl zij psalmen zongen; de volgende dag werden zij met lansen doorboord. Zij zijn rond 186 begraven op het kerkhof van Balbina te Rome, dat later naar hen is genoemd.

De heilige Marina leefde maagdelijk in Bithynië met een buitengewone vurigheid, waarbij zij de deemoed en het geduld nastreefde van de woestijnvaders. Zij is gestorven rond het midden van de achtste eeuw.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Aetheros ( Etherius) van Nikomedië; Marina te Alexandrië; en Cyriacus en Paula die gestenigd werden te Malaga in Spanje.

Eveneens op deze dag de heilige kluizenaar Calogerus te Sciacacca op Sicilië; de monnik Erasmos; bisschop Fortunatus, 569; Leontios, Kanonarch van het Holenklooster in Kiev, 14e eeuw; en de monnik Leontios de schaapherder.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.