De heilige martelares Akylina te Byblos in Syrië. Zij stamde uit een christelijk gezin en reeds vanaf haar zevende jaar wist zij zich op bijzondere wijze verbonden met Christus. Als juist huwbaar meisje werd zij op sadistische wijze gemarteld onder Diokletiaan in 293. Akylina was toen 12 jaar oud. Door de ontzettende pijn verloor zij het bewustzijn en ze werd als dood op de vuilnisbelt van het gerechtshof gegooid. Toen zij de volgende morgen nog bleek te bewegen, werd zij onthoofd.
Terwijl de priemen, waarmee zij gemarteld moest worden, roodgloeiend werden gestookt, bad zij het volgende gebed: “Heer Jezus Christus, Gij hebt mij in leven gehouden vanaf mijn jeugd; Gij hebt mijn innigste gedachten doorstraald met het heldere licht van Uw gerechtigheid; Gij hebt mij sterk gemaakt door Uw onmiddellijke en krachtdadige hulp, opdat ik zou kunnen strijden tegen de vijand en tegenstander, de Satan. Gij Die aan al Uw gelovigen de werkelijke en hoogste wijsheid verleent, voleindig nu ook de zware strijd die ik te strijden heb. Laat de lamp van mijn maagdelijkheid niet uitdoven, opdat ik met de vijf wijze maagden mag binnentreden in Uw bruiloftszaal om daar U te prijzen, Die al mijn smeekbeden hebt verhoord”.

De heilige nieuwe martelaar de diaken Nikolaas van Lesbos. Vandaag wordt herdacht de vinding van zijn relieken.

De heilige maagd-martelares Felicula in Rome. Zij was de zoogzuster van de heilige Petronilla, die door de wrede graaf van Rome, Flaccus, ten huwelijk was gevraagd. Zij bad God om haar dit huwelijk te besparen, en zij werd verhoord: God nam haar van de aarde weg. Flaccus stelde nu Felicula voor de keus: hem te huwen of aan de goden te offeren. Felicula antwoordde toen dat zij niet met hem kon trouwen, omdat zij zich aan God had toegewijd. En dat zij als christen in geen geval aan de afgoden zou offeren. Toen gaf Flaccus haar in handen van zijn lijfwacht. De officier hield haar eerst een week lang zonder enig voedsel opgesloten om haar wilskracht te breken. Daarna werd zij ondergebracht bij de Vestaalse maagden die haar evenmin konden overhalen.
Tenslotte werd zij aan de beul overgeleverd en op de pijnbank gespannen. Tijdens de foltering werd haar de vrijheid aangeboden als ze maar verklaarde geen christen te zijn. Maar vol vuur riep zij uit: “Ik zie Hem Die mijn ziel liefheeft, Die voor mij gal heeft geproefd, de doornenkroon heeft gedragen en aan het kruis gestorven is”. Toen zij gestorven was werd haar lichaam weggeworpen in de cloaca, het grote romeinse riool. ‘s Nachts wist de priester Nicomedes haar lichaam te vinden en het te begraven aan de Via Ardeatina, in het jaar 81.

De heilige Trifyllios, bisschop van Leukosia (Nikosia) op Cyprus. Hij was afkomstig van Konstantinopel maar werd een leerling van de heilige Spiridon van Trimithunt op Cyprus. Ook als bisschop volhardde hij in de strenge askese die hij bij Spiridon geleerd had. Trifyllios is hoogbejaard gestorven in 370.

De heilige Anna, met haar zoon Joannes. Anna was de dochter van een diaken in Blacherna. Na de dood van haar echtgenoot trok zij mannenkleding aan en leefde onder de naam Euthymianos met haar zoon als askeet in het bithynische klooster op de Olympos. Zij is gestorven in 826 in Konstantinopel.

De heilige Andronikos van Moskou, afkomstig uit Flostov. Als jongeman was hij leerling van de heilige Sergios. Later stichtte hij zelf een klooster in Moskou, Spaso Androniev, waarvan hij ook de eerste hegoumen werd. Daar is hij ook gestorven, in 1395. Hij werd opgevolgd door de eveneens heilig verklaarde Sabbas.

De heilige martelaar Rambert (Rembert, Rlagnbert), was de zoon van de hertog van de Seine/Loire provincie, en werd als Christen opgevoed. Hij werd een der vele slachtoffers van de misdadige hofmeier van koning Dirk, Ebroin, die geen enkel middel te min achtte om zijn invloed uit te breiden, en die hem door huurmoordenaars liet afmaken in 675, nadat hij onder vals voorwendsel was weggelokt naar een eenzame plek bij Ambournay.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Antonina van Nicea, tussen 284 en 305 na langdurige martelingen met het zwaard gedood; de monnik Aventinus, in de Pyreneeën, 8e eeuw; Diodoros, gekruisigd te Emesa; Fortunatus en Lucianus in Noord-Afrika; Peregrinus, bisschop in de Abruzzen, gedood door de Longobarden; de priester Fandilas, te Cordova door de Arabieren onthoofd.

Eveneens op deze dag de heilige Agricus, bisschop van Sens, 5e eeuw; Antipatros, bisschop van Bostra (Arabië), 4e eeuw, heeft een rol gespeeld in de strijd tegen de leer van Origenes; Priscus, aartsbisschop van Lyon, 586; Psalmodus, kluizenaar te Eymoutiers‚ 7e eeuw; en Eulogios, patriarch van Antiochië.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.