De heilige apostelen Bartholomeos en Barnabas, Bartholomeos, of Nathanaël, uit Kana, was een van de twaalf apostelen. Met Filippos verkondigde hij het Evangelie in Syrië en Klein-Azië. Zij werden samen gekruisigd maar er ontstond een zo hevige aardbeving dat hun lichamen uit angst van het kruis werden gehaald. Filippos was reeds gestorven maar Bartholomeos werd nog levend van het kruis afgenomen. Hij begroef de gestorven Filippos en ging naar lndië. Daar bouwde hij kerken en vertaalde het Evangelie van Mattheos in het armenisch. In Armenië genas hij de zieke dochter van de koning, maar diens broer werd opgestookt door de afgodspriester en deze liet Bartholomeos opnieuw kruisigen.
Barnabas, afkomstig van Cyprus, behoorde niet tot de twaalf. Om zijn speciale uitverkiezing en zijn werk voor de Evangelie-prediking werd hij reeds in de Handelingen (14:14) apostel genoemd. Wel behoorde hij tot de zeventig leerlingen die Christus uitgezonden had, en hij was de eerste die na het Pinksterfeest al zijn goederen had verkocht om met de apostelen een gemeenschappelijk leven te leiden.
Hij was samen met Paulos een leerling geweest van de beroemde Gamaliël, en hij verdedigde zijn vriend toen deze na zijn bekering in Jeruzalem met grote achterdocht ontvangen werd. En toen Barnabas de groeiende gemeente van Antiochië niet langer alleen kon besturen, haalde hij Paulos uit Tarsos om hem te helpen.
Na een openbaring van de Heilige Geest werkten Paulos en Barnabas samen in Seleucië en op Cyprus, vanwaar ze naar Perge, Pamfilië en andere provincies van Klein-Azië trokken. Langzamerhand verschoof ook hun verhouding. Was Paulos eerst de helper van Barnabas, de kracht van zijn persoonlijkheid bewerkte vanzelf dat Paulos de initiatiefnemer werd, en het tekent Barnabas overgave aan Christus, zijn innerlijke grootmoedigheid en de zuiverheid van zijn bedoelingen dat hij deze nieuwe positie ook vanzelfsprekend aanvaardde. Na het apostelconcilie waarin bepaald werd dat de heiden-christenen niet gebonden waren aan de joodse Wet, werd Barnabas, als een gezaghebbende persoon, meegegeven aan Paulos om de christenen in Antiochië gerust te stellen, en het werk van Paulos te consolideren. Eerst na een samenwerking van 14 jaar, ontstond een scheiding omwille van Barnabas’ neef, de evangelist Markos.
Barnabas geldt als de stichter van de kerk op Cyprus, waar hij nu weer heenging. Daar werd hij door de Joden gestenigd bij Salamis. Er is een zendbrief nagelaten waarin de christenen worden vermaand te wandelen op de weg van het licht, maar deze is waarschijnlijk van een andere Barnabas.
De Schrift werpt geen licht op een overlevering volgens welke Barnabas zich later weer bij Paulos heeft gevoegd in Rome en Italië. Hij zou ook de Kerk van Milaan hebben gesticht, waarvan hij als de patroon wordt vereerd. Maar zijn voornaamste werk ligt toch op Cyprus.

De heilige Efraïm, hegoumen van Novotorzhk. Vandaag wordt herdacht de vinding van zijn relieken.

De heilige Barnabas van Wetluga. Hij was priester in Groot-Ustjug, maar toen de barbaren binnenvielen vluchtte hij naar een ontoegankelijke plek bij de Wetluga-rivier. Daar leefde hij verder als kluizenaar, maar er verzamelden zich volgelingen rond hem, die na Barnabas dood in 1445, een klooster bouwden. Daaromheen groeide de stad Warnawin, terwijl de kloosterkerk de kathedraal werd van de bisschop.

De heilige Arkadios, leerling van de heilige Efraïm, archimandriet van het Boris en Glebklooster van Novotorzhk. Hij is gestorven in 1077. Vandaag wordt herdacht de overbrenging van zijn relieken.

De heilige martelaar Ausonus, eerste bisschop van Angoulème, door de heidenen vermoord, nadat hij zich onder hen had gevestigd om beter contact met de mensen te hebben. Toen dit leidde tot verschillende bekeringen, werd hij op bevel van het stadsbestuur onthoofd. Hij ligt begraven in de aan hem gewijde kerk, die toebehoort aan het door Ausonus gestichte klooster, een van de eerste kloosters van Gallië.

De ikoon Axion Estin, “Waarlijk, het is waardig u zalig te prijzen..”, in het Protaton van Karyes op de Athos. De aartsengel Gabriël kwam als monnik bij een kluizenaar en zong samen met hem het officie. Maar vóór de hymne van de heilige Moeder Gods in het Magnificat: “U, eerbiedwaardiger…”, zong hij het “Waarlijk, het is waardig u zalig te prijzen..”‚ en hij schreef deze hymne met de vinger in een steen welke later naar Konstantinopel is overgebracht. Dit gebeurde in 980. Ten gevolge van deze verschijning werd de uitgebreide hymne algemeen aanvaard, zowel op het einde van de canon van de Metten, als op het einde van de Eucharistische Canon in de Goddelijke Liturgie.

De heilige martelaren Felix en zijn broer Fortunatus te Aquilea. Zij waren daar aangekomen uit een naburig dorp om Christus te prediken, Die zij hadden leren kennen en liefhebben. Toen de magistraat was aangekomen om het vervolgingsdecreet van Diokletiaan ten uitvoer te brengen, werd hem gemeld dat twee christenen in de stad waren aangekomen. Hij zond een wacht uit om hen te arresteren, en zij werden voorgeleid met hals- en handboeien. Bij de ondervraging gaf Felix hun namen en voegde eraan toe dat zij christenen waren, en liever onder de wilde dieren leefden dan met afgodendienaars. Zij werden met stokken geslagen, en toen zij standvastig bleven, onthoofd, in het jaar 296.

De heilige maagdelijke martelares Macra, in de buurt van Reims tijdens de vervolging van Diokletiaan als christen aangebracht en op allerlei wijzen gefolterd, terwijl zij telkens zwaar gewond weer in de gevangenis gesloten werd, zonder verzorging, om door wondkoorts haar wilskracht te verzwakken. Maar het lukte niet haar verzet te breken en ten slotte werd zij op een bed van gloeiende kolen verbrand, rond 297. In de tijd van Karel de Grote bestonden er verschillende grote, aan haar gewijde kerken.

Ook nog op deze dag de heilige martelaar Theopemptos en vier medemartelaren.

Eveneens op deze dag de heilige Rembertus, bisschop van Hamburg en Bremen.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.