De heilige Lupos was de persoonlijke dienaar van de heilige Demetrios van Thessalonika. Hij was aanwezig toen zijn meester gemarteld werd en hij doopte zijn kleed in diens bloed. Deze reliek verrichtte vele wonderen in de stad, en toen dit ruchtbaar werd, nam men Lupos gevangen en werd hij eveneens gedood, tijdens de vervolging van Maximiaan.

De heilige Ireneos, bisschop van Lugdunum (Lyon). Als jonge christen had hij te Smyrna de oude bisschop Polykarpos gekend, de leerling van de heilige evangelist Joannes. Deze had hem ook priester gewijd en naar Gallië gezonden om het Evangelie te verkondigen. Nadat de bisschop Pothinos van Lyon als martelaar gestorven was, werd Ireneos tot zijn opvolger gekozen. Het waarnemen van dit ambt bracht hem tot volle ontplooiing. Met slechts één enkele tussenschakel had hij rechtstreeks contact gehad met de levende apostolische traditie, en daaraan ontleende hij een groot gezag in heel de christenheid. Zijn stem had grote invloed bij het beoordelen van de verschillende afdwalingen van Christus’ leer, de ketterijen. Tegelijk streed hij voor verdraagzaamheid ten opzichte van plaatselijke tradities op praktisch gebied, bijvoorbeeld de paasdatum, waarover toen reeds de neiging ontstond dat christenen andere christenen verketterden, die een andere gewoonte volgden. Onder Septimus Severus stierf hij als martelaar, in 202, ruim zestig jaar oud. Hij wordt ook wel herdacht op 8 juli.

De heilige Kallinikos, een priester van de kerk van de Moeder Gods van Blacherna in Konstantinopel, werd in 698 tot patriarch gekozen. Op den duur kreeg hij onenigheid met keizer Justinianos, de reden is niet duidelijk. Het schijnt dat Justinianos de patriarch opdroeg een gebed te lezen voor de afbraak van een kerk, waarop deze antwoordde dat er alleen gebeden waren voor de opbouw van een kerk. De keizer zette door, de kerk werd afgebroken, maar kort daarna werd Justinianus afgezet, verminkt en in ballingschap gezonden.
Tien jaar later kwam hij op de troon terug en hij ontlaadde al zijn wrok op Kallinikos. Hij liet hem, na een patriarchaat van 12 jaar, de ogen uitsteken en de tong uitsnijden. Toen dit nog niet genoeg was om alle contact met anderen te verhinderen, liet hij hem naar Rome vervoeren en daar levend inmetselen. Toen twee weken later de muur werd opengebroken, bleek Kallinikos nog in leven te zijn, maar wel stervende. Vier dagen later was zijn marteling ten einde. Hij bleef in Rome begraven, in 705.

De heilige Eutyches en Florentius. Zij waren monniken in het klooster van Nursia in Italië. Eutyches werd daar abt, tot aan zijn dood in 540. Florentius werd helper van bisschop Vicentius van Fulsnium en stierf in 547.

De heilige Asterios, Klaudios en Neon, drie broers, werden door hun stiefmoeder als christenen aangebracht tijdens de vervolging van Diokletiaan. Na wrede folteringen werden zij gekruisigd. Samen met hen stierven ook Donvina en Theonilla.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren: Minervius en Eleazar met zijn 8 zonen ter dood gebracht in Lyon; Timotheus en Apollinaris, gemarteld in Reims; Altigianos en Hilarinos, gedood in 731; Quiriacus, bisschop van Ostia, met de priester Maximus, de diaken Archelaus en nog anderen die met hun leven getuigd hebben onder Alexander; en Donatus, Fructuosa, Restitutus en Valerianus met nog 12 anderen, die de martelkroon verwierven in Antiochië.

Eveneens op deze dag de heilige Nikolaas van Sicilië, deed askese op de berg Neotaka op het eiland Euboia; Antonios, bisschop van Sarda,1e helft 10e eeuw; Flavianus, bisschop van Rouen, 544; de priester Gildard, 7e eeuw; de monnik Veredemus,7e eeuw; Zacheas, de 4e bisschop van Jeruzalem; Theonas, bisschop van Alexandrië; Victor, bisschop van Utica in Noord-Afrika; en Flavianus, bisschop van Autun.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

teksten samengesteld door archimandriet Adriaan – eeuwige gedachtenis !
illustraties door matj. Johanna – eeuwige gedachtenis !
overgenomen met toestemming van het klooster St. Jan de Voorloper in Den Haag.