Maandag in de 4e week van Pascha

APOSTEL

Hand 10:1-16

Lezing uit de Handelingen der Apostelen,

In die dagen was er een man in Caesarea, van wie de naam Cornelius was, een centurio van de zogenaamde Italiaanse afdeling, een vroom man, die met heel zijn huis God vreesde, veel liefdegaven aan het volk gaf en voortdurend tot God bad. Hij zag in een visioen duidelijk, ongeveer op het negende uur van de dag, dat er een engel van God bij hem binnenkwam, die tegen hem zei: Cornelius! En hij hield de ogen op hem gericht en werd zeer bevreesd, en hij zei: Wat is er, heer? En de engel zei tegen hem: Uw gebeden en uw liefdegaven zijn als gedachtenis opgestegen naar God. Stuur nu mannen naar Joppe en laat Simon komen, die ook Petrus genoemd wordt. Deze is te gast bij een zekere Simon, een leerlooier, die zijn huis bij de zee heeft. Hij zal u zeggen wat gij moet doen. En toen de engel die tot Cornelius sprak, weggegaan was, riep hij twee van zijn huisdienaren, en een vrome soldaat die tot zijn getrouwen behoorde; en toen hij hun alles verteld had, stuurde hij hen naar Joppe. En de volgende dag, terwijl zij op reis waren en de stad naderden, klom Petrus op het dak om te bidden, ongeveer op het zesde uur, en hij kreeg honger en wilde iets nuttigen. En terwijl zij het eten bereidden, raakte hij in geestvervoering. En hij zag de hemel geopend en een voorwerp naar zich toe komen, dat leek op een groot linnen laken, dat aan de vier hoeken vastgebonden was en neergelaten werd op de aarde, waarin zich al de viervoetige dieren van de aarde bevonden, de wilde en de kruipende dieren en de vogels in de lucht. En er kwam een stem tot hem: Sta op, Petrus, slacht en eet! Maar Petrus zei: Beslist niet, Heer, want ik heb nooit iets gegeten wat onheilig of onrein is. En er kwam opnieuw, voor de tweede keer, een stem tot hem: Wat God gereinigd heeft, moogt gij niet voor onheilig houden! En dit gebeurde tot driemaal toe; en het voorwerp werd weer opgenomen in de hemel.

EVANGELIE

Jh 6:56-69

Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Johannes,

De Heer zei tegen de Joden die in Hem geloofden: ‘Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Zoals de levende Vader Mij gezonden heeft, en Ik leef door de Vader, zo zal ook wie Mij eet, leven door Mij. Dit is het brood, dat uit de hemel is neergedaald ; niet zoals uw vaderen het manna gegeten hebben en gestorven zijn; wie dit brood eet, zal in eeuwigheid leven.’ Dit zei Hij, toen Hij onderricht gaf in de synagoge van Kafárnaüm. Velen van Zijn leerlingen, die dit gehoord hadden, zeiden: ‘Dit is harde taal, wie kan dat aanhoren?’ Maar omdat Jezus bij Zichzelf wist dat Zijn leerlingen daarover morden, zei Hij tegen hen: ‘Neemt gij hier aanstoot aan? En als gij nu eens de Zoon des mensen zoudt zien opstijgen naar de plaats waar Hij eerst was? De Geest is het, Die levend maakt, het vlees heeft geen nut; de woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en leven. Maar er zijn sommigen onder u, die niet geloven.’ Want Jezus wist van het begin af wie het waren die niet geloofden en wie het was die Hem verraden zou. En Hij zei: ‘Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij kan komen, tenzij het hem door Mijn Vader gegeven is.’ Van toen af trokken veel van Zijn leerlingen zich terug en gingen niet langer met Hem mee. Jezus zei tegen de twaalf: ‘En gij, wilt gij soms ook weggaan?’ Simon Petrus antwoordde Hem: ‘Heer, naar wie zouden wij gaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven. En wij hebben geloofd en erkend, dat Gij de Christus zijt, de Zoon van de levende God.’